கேளிக்கை வரிவிலக்கு - ஆரோகணம் இயக்குநருக்கு நேர்ந்த அனுபவம்..!

16-07-2012

என் இனிய வலைத்தமிழ் மக்களே..!

இன்று காலையில் வெளிவந்த இந்தச் செய்தியைப் படித்தபோது மிகவும் ஆச்சரியமாகத்தான் உள்ளது..! 

நல்ல சினிமாக்களை ஊக்குவிக்கும் பொருட்டு தாத்தா கொண்டு வந்த வரிவிலக்கு என்ற திட்டத்தின் மூலம் பல லட்சங்கள் அதிகாரிகளுக்கும், ஆட்சியாளர்களுக்கும் மாமூலாகச்  செல்கிறது.. கட்டிங் கொடுக்காமல் சர்டிபிகேட்டும், ஆர்டரும் நம்ம கைக்கு வராது என்று தயாரிப்பாளர்கள் யூனியன் வாசலில் பலரும் பேசுவதாக செய்திகள் உலா வந்து கொண்டிருந்தன. இப்போது இது அத்தனையையும் துடைத்தெறிவதைப் போல 'ஆரோகணம்' திரைப்படத்தின் இயக்குநர் நடிகை லஷ்மி ராமகிருஷ்ணனுக்கு கிடைத்த அனுபவங்கள் சொல்கிறது..!

இதோ நீங்களும் படியுங்கள் :

ஆரோகணத்தின் ‘ஆன்ட்டி க்ளைமாக்ஸ்’!

“தமிழ் சினிமாக்கள், உலகம் முழுவதிலும் அலைகளை ஏற்படுத்தி வருகின்றன.” -   ‘ஆரோகணம்’ படத்தைப் பார்த்ததும், இயக்குநர் சிகரம் கே.பாலசந்தரிடமிருந்து வந்த முதல் கருத்து இதுதான். படத்தைப் பார்த்த மற்ற முன்னணி இயக்குநர்கள் மற்றும் வெற்றிப்படங்களைத் தரும் இன்றைய இளம் இயக்குநர்கள் அனைவரின் கருத்தும் அதையேதான் பறைசாற்றின. 

சமீபத்தில் திருவனந்தபுரத்தில் இப்படத்தைத் திரையிட்டபோதும், மலையாளப் படவுலகின் குறிப்பிடத்தகுந்த பிரபலங்கள், ‘தமிழ் சினிமாக்களின் புத்தம்புதுமையும் புதுமையான உத்திகளும், எப்போதுமே முத்திரை பதிக்கத் தவறுவதில்லை‘ என்று புகழாரம் சூட்டினர்.

படத்தின் பிரத்யேகக் காட்சியைப் பார்த்த பல்வேறு தரப்புகளிலிருந்தும் பாராட்டுக்கள் குவிந்துகொண்டிருக்கும் வேளையில், ‘ஆரோகண’த்தைப் பார்வையிட்ட தணிக்கைத் துறை அதிகாரிகளும் வரிவிலக்குக் குழுவினரும் ‘சமூகத்துக்கு இது போன்ற திரைப்படங்கள்தான் இப்போது தேவை’ என்ற தங்களின் உண்மையான உணர்வைப் பதிவு  செய்தனர்.  அமைதியாகவும் மனநிறைவோடும் நான், வரிவிலக்குச் சான்றிதழை எதிர்நோக்கிக் காத்திருந்தேன்.

இது நடந்து 3 வாரங்கள் ஆகியும் அந்தத் தரப்பிலிருந்து எந்தத் தகவலும் வராமல் போகவே, என்னைக் கவலை அரிக்க ஆரம்பித்தது. அந்த அதிகாரிகளிடமிருந்து சான்றிதழ் பெற வேண்டுமானால், அவர்களைக் ‘கவனித்தால்’தான் வேலை நடக்கும் என்பது போன்ற வதந்திகளும் எச்சரிக்கைகளும் என் கவலையை இன்னும் அதிகரிக்கச் செய்தன.  ஏற்கெனவே பார்த்துப் பார்த்து சிக்கனமாய் நான் போட்டிருந்த பட்ஜெட்டில், காரணமே இல்லாமல் ஒரு பைசா செலவழிப்பதைக் கூட என்னால் நினைத்துப் பார்க்க முடியாத நிலை..! என்ன செய்யலாம் என்று தீவிரமாய் யோசித்த நான், எனது வழியிலேயே சென்று விஷயங்களைக் கையாள்வது என்று முடிவெடுத்தேன்.  லஞ்ச ஒழிப்புத் துறையில் பணிபுரியும் என் நண்பர்கள் சிலருடன் தொடர்புகொண்டபோது, அந்த லஞ்ச லாவண்ய அதிகாரிகளை நான் எப்படியெல்லாம் தந்திரமாகக் கையாளவேண்டும் என்ற அறிவுரைகளை அள்ளி வழங்கினார்கள். ஆனால் ஒருவர் மாற்றி ஒருவரைக் குறை சொல்லிக் கொண்டிருக்காமல், நானே களத்தில் இறங்கிப் பார்த்துவிடத் தீர்மானித்தேன். 

எனவே, ஒரு நாள் காலையில் கிளம்பி, எழிலகத்தில் இருக்கும் வணிக வரித் துறை அலுவலகத்துக்குச் சென்றேன். (‘இந்தியன்’ படத்தின் ஏதோ ஒரு காட்சியில் நடிப்பது போன்ற உணர்வு எனக்கு!). ஆனால், அங்கே நடந்ததே வேறு! மிகவும் ஆச்சர்யப்படத்தக்க வகையில் எனக்கு அன்பான வரவேற்பு கிடைத்ததுடன், வரிவிலக்கு சான்றிதழுக்காக வந்த ‘ஆரோகணம்’ கோப்பு, அந்த வணிகவரித் துறை அலுவலகத்தில் அரை மணி நேரத்துக்கு மேல் தங்கவில்லை என்றும், உடனேயே கையெழுத்தாகி, அடுத்த நடவடிக்கைக்காக தலைமைச் செயலகத்துக்கு அனுப்பப்பட்டு விட்டது என்றும் தகவல் சொல்லப்பட்டது.

‘அப்பாடா.. இனிமேல் கவலைப்பட வேண்டாம்!’‘ என்ற நிம்மதிப் பெருமூச்சு என்னிடம். ஆனால் அந்த நிம்மதி வெகு நேரம் நீடிக்கவில்லை. ‘செகரட்டரியேட்லதான் கண்டிப்பா வாங்குவாங்க..’. ‘ஒரு சூட்கேஸைக் கொண்டு போய்க் காட்டும்வரையில் உங்க ஃபைல் அங்கேயிருந்து மாதக்கணக்கில் நகரவே நகராது’, ‘அங்கே உள்ளே என்ன நடக்குதுன்னு யாருக்குமே தெரியாது’.. இப்படியான ஏளனமான பயமுறுத்தல்கள் மீண்டும் வர ஆரம்பித்தன.

‘இதை விடக் கூடாது.. என்னதான் ஆகுதுன்னு பார்த்துடணும்’ என்ற உறுதியோடு, நான் தலைமைச் செயலகத்துக்குப் படையெடுத்தேன். அங்கிருந்த பணியாள் ஒருவர், எனக்கு இணைச்செயலரின் அறையைக் காண்பித்தார். அவரைப் பார்க்கும்போதே நல்ல மனிதராகத் தெரிந்தது. நான் வந்த விஷயத்தைச் சொன்னதும், சிறிது குழப்பமாகப் பார்த்தார் இணைச் செயலர். நான் இன்னும் விளக்கமாக, ‘‘இங்கே இன்னின்ன படத்துக்கு இவ்வளவு தொகை கொடுக்கப்பட வேண்டும்’’ என்று நான் கேள்விப்பட்ட கணக்கு விவரத்தைக் கூறியதும், அவர் ‘சட்’டெனத் தூக்கிவாரிப் போட்டவராக நிமிர்ந்தார். அந்தக் குற்றச்சாட்டுகளை அவசரமாக மறுத்த அவர், என்னை செயலரின் அறைக்கு அழைத்துச் சென்றார்.

செயலரின் உதவியாளர், மிகவும் சிநேகிதமான தோற்றம் கொண்ட நடு வயதுப் பெண்மணி. எனக்கு வாழ்த்துச் சொன்ன அவர், என்னைப் பற்றிய விவரங்களை செயலரிடம் தருவதற்காக ஒரு துண்டுச் சீட்டில் எழுதித் தருமாறு கோரினார். பசியோடும், களைப்போடும், விரக்தியோடும் இருந்த நான், முற்றிலும் கலங்கிய நிலையில், ‘‘லக்ஷ்மி ராமகிருஷ்ணன், நடிகை, திரைப்பட இயக்குநர் மற்றும் இல்லத்தரசி’’ என்று ஒரு சீட்டில் அவசரமாகக் கிறுக்கி அவரிடம் கொடுத்து செயலரிடம் தரச் சொன்னேன். 

அடுத்த 2 வது நிமிடத்தில் அழைப்பு வந்தது. செயலரின் அறைக்குள் நுழைந்தேன்.. அங்கே நாற்காலியில் கண்ணியமான தோற்றத்தில் அமைதியாக அமர்ந்திருந்தார் அவர். பண்புள்ள, மரியாதையான அவருடைய தோற்றத்தைப் பார்த்ததுமே எனக்கு பயமின்றி அவரிடம் எல்லாம் சொல்லலாம் என்று தோன்றியது. அவரிடம் சகஜமாக என்னால் பேச முடிந்ததால், நடந்த எல்லாவற்றையுமே விளக்கமாகச் சொன்னேன்.

நான் சொல்லி முடித்த உடனே, முகத்தில் எந்த விதக் குற்ற உணர்ச்சியும் இல்லாமல், தனது துறைக்கு எதிரான அனைத்துக் குற்றச்சாட்டுக்களையும் திட்டவட்டமாக மறுத்தார் அவர். என்னுடைய ஃபைல் அங்கே வந்ததிலிருந்து, அதற்கு அடுத்தகட்டமாக எடுக்கப்பட்ட நடவடிக்கைகள், இப்போதைய அதன் நிலைமை.. என்று அனைத்து விவரங்களையும் தயாராக வைத்திருந்தார். அந்த ஃபைல் தற்போது அமைச்சரிடம் இருப்பதாகவும், அதைப் பற்றி அமைச்சரிடம் தான் நினைவுபடுத்துவதாகவும் உறுதிபடக் கூறினார்.

மேலும், ‘ஆரோகணம்’ திரைப்படம், ‘யு’ சர்டிஃபிகேட் மற்றும் தமிழ் தலைப்பு போன்ற வரிவிலக்கு பெறுவதற்கான எல்லாவிதமான தகுதிகளையும் பெற்றிருப்பதால், வரிவிலக்குக்கு அதிகமாகப் பரிந்துரைக்கப்பட்டிருப்பதாகவும் உறுதியளித்தார். அடுத்து அவர் பேசும்போது, தங்களுடைய துறை லஞ்சம் அற்றது என்றும், அங்கே பணிபுரியும் ஒவ்வொருவரும் சுத்தமான கரங்களுடன் பணிபுரிவதாகவும் கூறினார். அவர் பேசுவதையே கேட்ட நான், சிறிது நேரம் அப்படியே உட்கார்ந்துவிட்டேன்.. 

அரசு அலுவலகங்களில் லஞ்சம் தலைவிரித்தாடுவதை எவ்வளவோ கேள்விப்பட்டிருக்கிறோம். ஆனால், ஓர் அரசு அதிகாரி எவ்வளவு ஆணித்தரமான நம்பிக்கையோடு தன் துறையைப் பற்றிப் பேசுகிறார்! நான் வாயடைத்துப்போனேன். நான் கேள்விப்பட்ட வதந்திகள் எல்லாம் அந்தச் சில நிமிஷங்களில் ஒன்றுமில்லாமல் போயின. உடனே நான் நினைத்ததை அவரிடம் சொன்னேன்.. ‘நல்லவேளை.. எனக்கு உண்மையைப் புரியவைத்தீர்கள்.. உங்களைச் சந்தித்தது, என் கண்ணைத் திறந்துவிட்டது போல் இருக்கிறது’’ என்று நன்றி சொல்லிவிட்டு, அவருடைய நேரத்தை அதிகம் எடுத்துக்கொள்ள விரும்பாமல் கிளம்பிவிட்டேன். 

ஓர் அரசு அலுவலகத்திலிருந்து, ஓர் அரசு அதிகாரியுடனான இனிமையான சந்திப்புக்குப் பிறகு வெளியே வந்தபோது, மிகவும் பயங்கரமாகச் சித்திரிக்கப்படுகின்ற சில விஷயங்கள், அருகில் சென்றால் உண்மையிலேயே அப்படி இல்லை என்ற விடியல் வெளிச்சம் எனக்குள் ஏற்பட்டது!  ‘இது இப்படித்தான்..!’ என்று வழிவழியாக நமக்குள் உருவாக்கி வைத்திருக்கும் சில பிம்பங்களை விட்டு வெளியே வரவேண்டிய நேரம் இது.. உண்மையைக் கண்டறிய நாமே தேடிச் செல்வோமானால்.. யார் கண்டது..? அங்கே நாம் காண்பது முழுக்க முழுக்க மாறுபட்ட ஒரு பிம்பமாகவும் இருக்கலாம்!

பின்குறிப்பு: எனது அடுத்த திரைப்பட முயற்சிக்கு, இதையே அடிநாதமாக வைத்துக்கொள்ளலாமா எனப் பரிசீலித்துக் கொண்டிருக்கிறேன்.

இதுவரையிலும் சரிதான்.. இனிமேல் அமைச்சரின் டேபிளில் இருந்து இது எவ்வளவு வேகத்தில் பயணிக்கும் என்பதை பொறுத்திருந்து பார்ப்போம். ஆரோகணம் திரைப்படத்தை 38 லட்சம் ரூபாயில் தயாரித்திருக்கிறார்கள். பிரபல விநியோகஸ்தர் ஜெ.சதீஷ்குமார்  45 லட்சம் ரூபாய்க்கு இதன் ஒட்டு மொத்த விநியோக உரிமையைப் பெற்றுள்ளார்.  ஆனாலும் கூடுதலாக 30 அல்லது 40 லட்சம் விளம்பரத்திற்காக செலவு செய்தால்தான் இந்தப் படத்தை தியேட்டர்களுக்கு கொண்டு செல்ல முடியும் என்று சதீஷ்குமாரே ஆரோகணம் திரைப்படத்தின் இசை வெளியீட்டு விழாவில் பேசினார்.

தமிழக அரசின் வரிவிலக்கு இப்படத்திற்குக் கிடைத்தால் அது விநியோகஸ்தருக்கும், தயாரிப்பாளர்களுக்கும் நல்லதாச்சே என்பதால் வரிவிலக்கு கிடைத்த பின்பு ரிலீஸ் செய்து கொள்ளலாம் என்று காத்திருக்கிறார்கள்.  ரிலீஸின்போதே வரிவிலக்கு கிடைப்பது வேட்டை, 3 ஆகிய பெரிய படங்களுக்கு நடந்திருக்கிறது. சில படங்களுக்கு ரிலீஸாகி சில நாட்களுக்குப் பிறகு கொடுத்து தயாரிப்பாளர்களின் வயிற்றெரிச்சலை கொட்டிக் கொண்டார்கள். ஒரு கல் ஒரு கண்ணாடி படத்திற்கு கடைசிவரையிலும் வரிவிலக்கு தராமல் அதிகாரத் துஷ்பிரயோகம் செய்தார்கள். 

இப்போது இவர் எழுதியிருப்பதையும், நடப்பதையும் பார்த்தால், ஆட்சி மேலிடம் என்ன சொல்கிறதோ அதனை அப்படியே கீழே உள்ளவர்கள் பின்பற்றுவார்கள் போலும்..! யார் ஆட்சியாக இருந்தாலும் சட்டவிதிமுறைகளைப் பற்றிக் கவலைப்படாமல் மேலிடம் கொடு என்றால் கொடுப்பதும், கொடுக்காதே என்றால் கொடுக்காமல் இருப்பதுமாக அதிகாரிகளின் செயல்பாடுகள் ஒரு அடிமைத்தனமாகவே இருப்பது இதன் மூலம் தெள்ளத் தெளிவாகிறது..!

Tweet