மாலைப் பொழுதின் மயக்கத்திலே - சினிமா விமர்சனம்

27-07-2012

என் இனிய வலைத்தமிழ் மக்களே..!

இதுவொரு வினோத அனுபவம்..! ஒரு காபி டே கடைதான் படத்தின் இருப்பிடம். முதல் காட்சி மற்றும் இரண்டாம் காட்சியில் காட்டப்படும் கடற்கரை, ஒரு வீடு இதற்குப் பின்பு படம் முடியும்வரையிலும் கேமிரா, காபி டே கடையைவிட்டு வெளியேறவில்லை..!

2 நாட்களுக்குள்ளாக அட்வான்ஸாக வாங்கிய பணத்தைத் திருப்பிக் கொடுக்க வேண்டிய கட்டாய நெருக்கடியில் இருக்கும் அஜய் என்னும் உதவி இயக்குநரான ஹீரோ.. நண்பனுக்கு அட்வைஸ் செய்ய வந்து அவனுக்காகக் காத்திருக்கும் ஜியா என்ற ஹீரோயின். காதல் திருமணம் செய்தும், பிள்ளை பெற்ற பின்பும் ஒருவரையொருவர் புரிந்து கொள்ள முடியாமல் பிரியும் தருவாயில் இருக்கும் ரம்யா-சதீஷ் பேமிலி.. தாய், தந்தையின் சண்டை புரியாமல் இருக்கின்ற சூழலை அனுபவிக்கத் துடிக்கும் இவர்களின் சின்ன வயது மகன்.. அதே காபி டேயின் ஒரு ஓரத்தில் லேப்டாப்பின் மானிட்டர் ஸ்கீரினை மட்டும் ரெப்ரஷ் செய்தபடியே இருக்கும் சினிமா கதாசிரியர்.. எப்போதும் பிகர்களுடன் கடலை போடும் சர்வர்-1.. நியாயமாக வாங்குகின்ற சம்பளத்துக்கு உழைக்க நினைக்கும் சர்வர்-2, வீட்டுப் பிரச்சினையில் மண்டை காய்ந்து போயிருக்கும் கடை மேனேஜர்.. 

இவர்கள் அனைவரின் பிரச்சினையையும் ரீல் பை ரீல் லேசுபாசாகத் தொட்டுத் தொட்டுத் தடவி அத்தனை பிரச்சினைகளுக்கும் 112 நிமிடத்தில் தீர்வு சொல்லி கதையை முடித்து நம்மை விட்டால் போதுமென்று தப்பிக்க வைக்கிறார் இயக்குநர்..!

ஹீரோ ஆரி.. ஏற்கெனவே தாமிராவின் ரெட்டைச் சுழி படத்தில் ஹீரோவாக நடித்தவர்.. அவரது வயதுக்கேற்ற வேடம் என்பதால் ஜியாவை பார்த்தவுடன் காதல் பீலிங் வந்து, ஒன்றன் பின் ஒன்றாக வார்த்தைகளைக் கோர்த்து வசனங்கள் பேசுவதும்.. பாத்ரூமுக்குள் சென்று மோனோ ஆக்டிங் செய்து பார்ப்பதும்.. ஜியாவின் தோழனுக்கு அட்வைஸ் செய்வதுமான காட்சிகளில் நிச்சயம் நடித்திருக்கிறார்.. வேறு எதுவும் சொல்வதற்கில்லை..!

ஜியா என்னும் புதுமுக ஹீரோயின் இழுத்து, இழுத்து வசனம் பேசும்போதே அவரை ரசிக்க முடியவில்லை..! இப்படித்தானா தமிழைக் கொலை செய்வது..? அழகு மட்டும் போதுமா..? நன்கு தமிழ் பேசும் நடிகைகளா தமிழ்நாட்டில் இல்லை..? சொன்னதை செய்வார்கள்.. கொடுப்பதை வாங்கிக் கொள்வார்கள் என்ற சூத்திரத்தை இப்படியெல்லாம் கடைப்பிடித்தால் படம் எப்படி..? 

படத்தின் ஆறுதலான விஷயங்களில் ஒன்று ஒளிப்பதிவு.. பெஸ்ட்டோ பெஸ்ட்.. காபி டே கடையின் எந்தக் கோணத்தில் கேமிராவை திருப்பி வைத்தாலும் அழகு பளிச்சிடுகிறது. அதிலும் முக்கால்வாசி படத்தை மழை பெய்யும் சூழலிலேயே எடுத்திருப்பதும் பிரேமுக்கு பிரேம் ஜொலிக்க வைத்திருக்கிறது..! 

இன்னொரு ஆறுதல்.. இரண்டாவது ஹீரோயின் தேஜஸ்வாணி.. தேவதை.. அவர் எந்தக் கோணத்தில் அழகாக இருப்பாரோ கச்சிதமாக அதை மிஸ் செய்யாமல் படமெடுத்திருக்கிறார் ஒளிப்பதிவாளர்.. வாழ்த்துகள்.. பாராட்டுக்கள்.. சின்ன சின்ன வார்த்தைகள்தான்.. கணவருடனான மோதலை முகத்திலேயே காட்டும் அந்த எக்ஸ்பிரஷன் பெர்பெக்ஷன்.. இறுதியில் இவர்கள் இணைவதாக வருவது நாடகத்தன்மையாக இருந்தாலும் அழகு தேவதையை மேலும் அழ வைக்காமல் விட்டுவிட்டார்களே என்று சந்தோஷப்பட்டுக் கொள்ள வேண்டியதுதான்..!

படத்தின் மேக்கிங் நல்லாத்தான இருக்கு என்பவர்கள் வசனங்களையும், காட்சியமைப்புகளையும் உதாரணமாக்குவார்கள்.. அழகு என்பது நமக்குத்தான்.. அது சராசரி ரசிகனின் மனதை லேசாக டச் செய்ய வேண்டும். அதில் இது மிஸ்ஸிங்.. எந்தக் காட்சியும் மனதில் ஒட்டாத அளவுக்கு அளவுக்கு மீறிய இயல்பு தன்மையைக் காட்டித் தொலைத்திருக்கிறார்கள். அதுவே இப்படத்திற்கு மிகப் பெரிய மைனஸ் பாயிண்ட்டாக போய்விட்டது..!

மேனேஜர் பஞ்சுவை டென்ஷனாக்கும் சர்வர் ஹரியின் தொடர்ச்சியான பேச்சும், இன்னொரு சர்வரின் பேச்சும் யதார்த்தமாகத்தான் உள்ளது என்றாலும் அது கடைக்கோடி ரசிகனுக்குரியதாக இல்லை..! தன்னால் ஒருத்தி கர்ப்பமாகிவிட்டாள் என்பதை அறிந்து இதையே தொழிலாக வைத்திருக்கும் ஹரி.. இதற்கு காதலியிடம் போனில் சொல்லும் சமாளிப்பும், அடுத்த பிகரிடம் உடனேயே கடலை போடத் துவங்கும் காட்சிகளும் அந்த நேரத்தில் ரிலாக்ஸ் கொடுத்தது என்பது உண்மைதான்..!

இன்னொரு முக்கிய கேரக்டர் பாலாஜி.. புரிந்து கொள்ளாத கணவராக நடித்திருக்கும் இவருக்கு பஞ்சு புத்திமதி சொல்வதை போல காட்சியமைத்து, அந்தப் புத்திமதியைக் கூட தெளிவாகச் சொல்லாமல்விட்டதுதான் ஏன் என்று தெரியவில்லை..? 

தன்னிடம் கேட்ட ஆர்டரை இல்லை என்று பொய் சொல்வது தெரிந்தும் சர்வர் சேகர் வருத்தப்பட்டு நிற்பதும்.. இதை அவ்வப்போது ஹரி சுட்டிக் காட்டி ஆறுதல் சொல்வதும்.. இறுதியில் சுப்பு தனக்குத் தானே ஆறுதல் சொல்லிக் கொண்டு ஊருக்குப் போகப் போவதாகச் சொல்வதும், ஜியா இறுதிக் காட்சியில் திடீரென்று மனசு மாறி திரும்பி வருவதும் வெறுமனே நாடகத்தனமாக இருக்கிறது..!

திடீர் திடீரென்று வரும் பாடல் காட்சிகள் மட்டுமே இது தமிழ்ச் சினிமா என்பதை அடையாளம் காட்டுகின்றன.. ஆனாலும் அது எந்தவிதத்திலும் ரசிக்கும்படியாகவும் இல்லை என்பதையும் சொல்லத்தான் வேண்டும். ஊறுகாயை எதற்காகவாவது தொட்டுக் கொண்டு சாப்பிடலாம். ஆனால் அதையே சாப்பிட முடியுமா..? வெறும் ஒளிப்பதிவை மட்டும் வைத்துக் கொண்டு பாடல் காட்சிகளை ஒப்பேற்றியிருக்கிறார்கள்..!

சிவாஜி சந்தானம் ஸார்.. சில காட்சிகளில் தனியே அமர்ந்திருக்கிறார்.. அவருக்கென்று தனி டிராக் ஒன்றே ஒன்றுதான் உள்ளது. ஆனால் அவரது கேரக்டர் கடைசியில் வேஸ்ட்டாகவே போய்விட்டது..! 

சுவாரஸ்யமில்லாத கதை..  அழுத்தமில்லாத திரைக்கதை..! ஒரே இடத்தை சுற்றி சுற்றி வரும் போரடிப்பு.. அதிகம் முகம் தெரியாத நடிகர்கள்.. மேட்டிமைத்தனம் சார்ந்த இயக்கம்.. இதெல்லாம் சேர்ந்து இப்படத்தை புதைகுழிக்குள் தள்ளியிருக்கிறது என்று தைரியமாகச் சொல்லலாம்..!

வித்தியாசமான கதைக் களன்கள் தமிழ்ச் சினிமாவுக்கு அவசியம் தேவைதான். ஆனால் நிச்சயம் இது போன்ற முட்டாள்தனங்கள் தேவையில்லாதவை. இங்கே வெற்றி படம்.. வெற்றியடையாத படம் என்ற இரண்டு பிரிவுகள் மட்டுமே உண்டு.. நல்ல படம்.. கெட்ட படம் என்றெல்லாம் இல்லை..! தோல்விப் படங்களெல்லாம் கெட்ட படங்களல்ல.. அதேபோல் வெற்றி பெற்ற படங்கள் அனைத்தும் நல்ல படங்கள் அல்ல..!

சராசரி ரசிகனின் பார்வையை யாராலும் புரிந்து கொள்ள முடியவில்லை. வழக்கு எண்ணை ஓடோடி வந்து பார்த்த அதே ரசிகன்தான், தடையறத் தாக்க படத்தையும் பார்த்திருக்கிறான்..! அவனுடைய அளவுகோல் மாதத்துக்கு மாதம், வாரத்துக்கு வாரம்.. ஏன் நாளுக்கு நாள் மாறிக் கொண்டேதான் இருக்கிறது..! அவர்களுக்கேற்றாற்போல் நாமளும் மாறித்தான் ஆக வேண்டும். நமக்குப் பிடித்தமானதுபோல் எடுத்துக் கொடுத்து கண்டிப்பாக நீ பார்த்தே தீர வேண்டும் என்று யாரையும் வற்புறுத்த முடியாது.. 

இதன் இயக்குநர் நாராயண நாகேந்திரராவ் நிறைய லத்தீன் அமெரிக்க படங்களை பார்த்திருப்பார் போலிருக்கிறது..! இப்படம்கூட ஏதோ ஒன்றின் தழுவலாகத்தான் இருக்கும்..! ஒரு இடைவேளை.. 5 பாடல்கள்.. நகைச்சுவைக் காட்சிகள்.. சண்டைக் காட்சிகள்.. கண்ணீர் வரவழைக்கும் 5 நிமிட உருக்கமான காட்சிகளென்று வழக்கமான கமர்சியல் பார்முலாவை கேட்கவில்லை. ஏன் வழக்கு எண் போன்றாவது செய்திருக்கலாமே..? 

இதன் தயாரிப்பாளர் திருமதி.மயூரி சேகர், கடந்த பிப்ரவரி மாதம் நடந்த இப்படத்தின் ஆடியோ ரிலீஸ் நிகழ்ச்சியில் இப்படம் தயாரிக்க தான் முனைந்தது பற்றியும், அதற்கு முன் திரையுலகில் நுழைய தான் பட்ட சிரமத்தையும் வெள்ளந்தியாக எடுத்து வைத்தபோது விழாவுக்கு வந்திருந்த அத்தனை பேரும் உருகிப் போய் வாழ்த்து மேல் வாழ்த்து சொன்னார்கள். அந்த வாழ்த்துகள் இப்படி வீணாய்ப் போய்விட்டதே என்பதில் மீடியாக்காரர்கள் அனைவருக்குமே இப்போதும் வருத்தம்தான்..!

இந்தப் படம் வெற்றி பெற்றால் அடுத்தடுத்து படங்கள் செய்ய தயாராக இருப்பதாகக் கூறியிருக்கும் தயாரிப்பாளர் இதற்கடுத்து என்ன செய்வார் என்று எனக்குத் தெரியவில்லை..! இப்படி ஒரு தயாரிப்பாளர் தோல்வியடைந்து கோடம்பாக்கத்தில் இருந்து வெளியேறினால் இவரது தோல்வியைப் பார்த்து, வருவதற்காகக் காத்திருக்கும் சிலரும் உள்ளே வராமலேயே சிலர் திசை மாறிப் போய்விடுவார்கள். இது போன்ற தோல்விகள் சங்கிலித் தொடர் போல சினிமா துறையையே பாதிக்கிறது.. இதனை யார் புரிந்து கொள்வது..?

விமர்சனங்களையும் தாண்டி இப்படம் ஓடி, வெற்றி பெற்றால் நிச்சயம் நமக்கும் சந்தோஷமே..! அடுத்த படமாவது இயக்குநர், தயாரிப்பாளர் இருவருக்கும் வெற்றிகரமாக இருக்க வாழ்த்துகிறேன்..!

Tweet