இட்லி, வடை, பொங்கல், சட்னி சாம்பார் -11-03-2009

11-03-2009

என் இனிய வலைத்தமிழ் மக்களே..

அபிஅப்பா கொண்டு வந்த மாயவரம் சரக்கை வாங்குவதற்காகவும், குசும்பனின் கல்யாணத்திற்கு மொய் வைக்கவும்தான் மெரீனா பீச்சிற்கு நான் கடைசியாக சென்றது.. இன்றைக்கு மீண்டும் ஒரு பயணம்.. ச்சும்மா.. தனியாத்தான்..

வழக்கம்போல நடுரோட்டில் கிரிக்கெட் விளையாடும் சிறுவர்கள் தொடங்கி, கார்ப்பரேஷனுக்கு தண்ணி காட்டிவிட்டு அவர்களது ஊழியர்களுக்கு கொடுக்க வேண்டியதைக் கொடுத்துவிட்டு கடைக்காரர்கள் கூட்டமும் அதிகமாக இருந்தது.

கடற்கரை மணலில் ஆங்காங்கே காதலர்கள் தரிசனம் ஜெகஜோதியாக இருந்தது. காதலி மடியில் காதலன் மல்லாந்து படுத்த நிலையில் வரவிருக்கும் தேர்தலில் யாருக்கு ஓட்டுப் போடுவது என்று இருவரும் சீரியஸாக பேசிக் கொண்டிருந்தார்கள். இன்னொரு இடத்தில் யாருடைய கை எங்கே இருக்கிறது என்பது தெரியாமல் தொட்டுப் புடிச்சு விளையாட்டை ஓவராக விளையாடிக் கொண்டிருந்தார்கள் தெய்வீகக் காதலர்கள் இருவர்.

இன்னும் ஓரிடத்தில் இப்போதுதான் புதிதாக திருமணமானவர்கள்போல் தெரிந்தது. ஆனாலும் சோன்பப்டி வாங்கித் தராத கோபமோ என்னவோ, பொண்ணு ஓரமா ஒதுங்கி அமர்ந்திருக்க.. பையன் பிரணாப் முகர்ஜி மாதிரி அவளிடம் எதுக்கோ கெஞ்சிக் கொண்டிருந்தான்.

இன்னொரு இடத்தில் நடுத்தர வயதில் சொட்டைத் தலையுடன் இருந்த ஆள், தான் அழைத்து வந்திருந்த பெண்மணியின் உதட்டில் தன் உதட்டை வைத்து ஏதோ ஆராய்ச்சி செய்து கொண்டிருந்தார். வர, வர வாலிபப் பசங்களைவிட இந்த நடுத்தர வயசுக்கார ஆளுக அலம்பல்தாங்க தாங்க முடியல..

என்னை மாதிரியே இந்த மாதிரி ஓசி சீன்களை பார்ப்பதற்காகவே ஒரு கூட்டமே கடற்கரை மணலில் கால் கடுக்க அந்தப் பக்கமும், இந்தப் பக்கமுமாக நடந்து கொண்டிருந்ததையும் பார்க்க முடிந்தது..

முன்பு 2 ரூபாய்க்கு விற்றுக் கொண்டிருந்த சோன்பப்டி இப்போது 5 ரூபாய்க்கு குறைந்து இல்லையாம். சுக்குமல்லி காபி 3 ரூபாய். சுண்டல் 1 ரூபாய்க்கு கேட்டால் அந்தம்மா முறைக்கிறார். குறைந்தது 2 ரூபாயாம். அப்படியும் அந்தம்மா கொடுத்த சுண்டலை எண்ணிவிடலாம் போல் கொஞ்சமாகத்தான் இருந்தது.. கூட்டம் அதிகமாக இருந்தால்தான் விலையை ஏத்திச் சொல்வார்களாம்.. வெள்ளரிக்கா ஒன்று 5 ரூபாய்தான் இன்றைக்கு மட்டும்தானாம்..

இன்று என்னமோ கூட்டம் அதிகமில்லை. ஆங்காங்கேதான் சிலர் அமர்ந்து கடலை போட்டுக் கொண்டிருந்ததால் கடலை வியாபாரிகளுக்கும் விற்பனை சரியில்லை போலும்.. மும்முரமாக ஏதோவொரு தேடுதல் வேட்டையில் இருந்த காதலர்களிடம் சென்று 'வாங்கிக்கம்மா..' 'வாங்கிக்கம்மா..' என்று ஒரு சின்னப் பையன் ரகளை செய்து கொண்டிருந்தான். இப்ப அதுவா முக்கியம்..? இவனும் பெரியவனானப்புறம் புரிஞ்சுக்குவான்..

குதிரை மீது ஒரு ஆண் காவலரும், இன்னொரு குதிரை மீது ஒரு பெண் காவலரும் அமர்ந்து கொண்டு தங்களுக்குள் சீரியஸாக எதையோ பேசிக் கொண்டிருந்தார்கள். ஒருவேளை 'நம்மையெல்லாம் கோர்ட்டுக்குள்ள அடிக்கிறதுக்கு கூப்பிடாம விட்டுட்டாங்களே' என்றிருக்கலாம்.. ஜட்டியோடு ஒரு 45 வயதிருக்கக்கூடிய ஆள், வேண்டுமென்றே கடலில் குளிப்பதும், பின்பு தரையில் நீட்டமாக படுத்து கரையில் இருக்கும் பெண்களை பார்ப்பதுமாக சலம்பல் பண்ணிக் கொண்டிருந்தார்.

பொறுத்துப் பொறுத்துப் பார்த்த குதிரையில் இருந்த பெண் காவலர் வேகமாக குதிரையை அந்தாள் பக்கமாக ஓட்ட.. குதிரையைப் பார்த்ததும் தலைதெறிக்க ஓடி கடலுக்குள் விழுந்தார் அந்தாளு.. ஆனாலும் குதிரைல இருந்த போலீஸ்கார அக்கா, விடாமல் கரையிலேயே நிற்க.. மரியாதையாக ஒரு கிலோ மீட்டர் தூரம் கடல் அலையிலேயே ஓடிச் சென்று கரையேறி தப்பிச் சென்றார் அந்த சலம்பல் பார்ட்டி. கரையில் இருந்தவர்களுக்கு சிரிப்போ சிரிப்பு..

தமிழ்நாட்டில் எத்தனையோ பேர் கடலை பார்க்காமலேயே தங்களது வாழ்க்கையை முடித்துக் கொண்டு போய்விட, பிறந்து 2 மாதக் கைக்குழந்தையைக் கூட தூக்கிக் கொண்டு வந்து கடலைக் காட்டுகிறார்கள் சிலர். தத்தித்தத்தி நடந்த ஒரு குழந்தையின் கரங்களைப் பிடித்து வந்து கடல் அலையில் நனைய வைத்து சந்தோஷப்படுத்தினார்கள் பெற்றோர்கள். பார்ப்பதற்கு ரசனையாக இருந்தது.

இன்னொரு புறம் ஓய்வெடுக்க வேண்டிய வயதில் நிம்மதியாக கடற்கரைக் காற்றை சுவாசிக்க அம்மா, அப்பாவை அழைத்து வந்து அமர்த்தி சந்தோஷப்படுத்திக் கொண்டிருந்தது ஒரு கூட்டம்.. நண்பர்கள் குழாமுடன் எதற்குச் சிரிக்கிறார்கள் என்பதே தெரியாத அளவுக்கு சிரித்தபடியே கடல் அலையில் காலை நனைத்துக் கொண்டிருந்தது இளைய பட்டாளம் ஒன்று..

இந்தக் கடல்தான் எத்தனை கொடுத்து வைத்தது..? எத்தனை, எத்தனை மக்களை பார்த்திருக்கிறது..? எத்தனை காதலர்களைக் கண்டிருக்கிறது? எத்தனை சந்தோஷங்களை பார்த்திருக்கிறது..? எத்தனை சாவுகளைத் தந்திருக்கிறது..? ஆனாலும் இன்றும் அதே போல், முன்பு பார்த்ததுபோலவே அமைதியாகவே இருக்கிறது.. ஆச்சரியம்தான்..

எல்லாம் சரி வெண்ணை.. நீ எதுக்குடா அங்க போனன்னு கேக்குறீங்களா..? பதிவை அனுபவிக்கணுமாம்.. ஆராயக்கூடாதாம்.. நம்ம வலையுலக நக்கல் மாமன்னன் மாநக்கல் சிபியார் சொல்லியிருக்காரு.. அனுபவிங்க.. போதும்..

--------------------------------------------

"யாவரும் நலம்' திரைப்படம் நன்றாக இருக்கிறது. கண்டிப்பாக பார்த்துவிடுங்கள்" என்று பதிவிலும், போனிலும் சொல்லி உசுப்பிவிட்டார் நமது 'பரிசல்காரன்'..

அதுதான் போய் பார்த்திருவோமே என்று சொல்லி தியேட்டருக்கு படையெடுத்தால் டிக்கெட்டே கிடைக்கவில்லை. கிடைக்கவில்லையென்றால், கவுண்ட்டரில் கிடைக்கவில்லை. ஆனால் கவுண்ட்டருக்கு கீழே பிளாக்கில் டிக்கெட் அமோகமாக விற்பனையாகிறது..

40 ரூபாய் டிக்கெட் 80 ரூபாய்.. 55 ரூபாய் டிக்கெட் 110 ரூபாய், 60 ரூபாய் டிக்கெட் 120 ரூபாய்.. அலட்சியமாகக் கூவிக் கூவி அழைத்துக் கொடுக்கிறார்கள். தியேட்டர் வாசலிலேயே ஜீப்பில் அமர்ந்தபடி லேடி போலீஸிடம் கடலை போட்டுக் கொண்டிருக்கும் ஆண் போலீஸ் ஒருத்தர், தியேட்டருக்குள் வந்து பொறுப்பாக மாமூலை வாங்கிக் கொண்டு போனார்.

இந்த 80 ரூபாய் இருந்தால் 2 நாள் சாப்பாட்டுச் செலவை ஓட்டிவிடலாம்.. இங்கே செலவழித்துவிட்டால் 2 நாள் சாப்பிடாம இருக்க முடியுமா என்றெல்லாம் நம் மனதுக்குள் பட்டிமன்றம் போட வேண்டியிருந்தது.

குடும்பத்தோடு வந்த தாமிரா போன்ற ஒரு அப்பாவி ரங்கமணி பிளாக் டிக்கெட்டின் விலையைக் கேட்டு அரண்டு போய், “பக்கத்துல பூங்காவுக்கு போயிட்டு, அப்படியே வீட்டுக்குப் போகலாம்” என்று தனது தங்கமணியிடம் அனத்திக் கொண்டிருந்தார். தங்கமணியோ, 'படம் பார்த்தே ஆகணும்..' என்று கண்ணாலேயே மிரட்ட.. வேறு வழியில்லாமல் வெறுப்போடு டிக்கெட்டை வாங்கிக் கொண்டு வந்தார்.. பாவம்.. அப்பிராணி ரங்கமணி..

அப்போது சர்ரென்று காரில் வந்து இறங்கிய ஒரு பணக்காரக் கூட்டம், 10 டிக்கெட்டுக்களையும் 1200 ரூபாய் கொடுத்து அப்படியே வாங்கிக் கொண்டு போனது..

நாதாரிக.. இவனுகளாலதான்யா நாடே கெடுது.. பணத்தை வைச்சுக்கிட்டு என்ன பண்றதுன்னு தெரியாம அலையறானுக.. அவனவன் ஆபீஸ்ல 3 மாசமா சம்பளம் வாங்க முடியாம, சேர்த்து வைச்ச காசுல படம் பார்க்க வந்தா.. இந்த நாயுக செய்யற வேலையப் பாருங்க.. மொதல்ல திருடனுகளை சுடுறதைவிட இந்த மாதிரி திருட்டுக்கு வழி சொல்றவனுகளைத்தான் சுடணும்.. கோபம் கோபமா வருது..

----------------------------

எந்த ஆபீஸர் ஐடியா கொடுத்தாருன்னு தெரியல.. மொதல்ல அந்தாளை கொண்டு வந்து அசோக் நகர் ரோட்டுல வண்டியோட்டச் சொல்லணும்..

ஏதோ டிராபிக் ஜாம் ஆகுது அப்படி, இப்படின்னு சொல்லி ஏகப்பட்ட ரூல்ஸ் அண்ட் ரெகுலேஷன்ஸை போட்டு நம்ம பொதுஜனங்களை இம்சை பண்ணுது போக்குவரத்துக் காவல் துறை.

ஜாபர்கான்பேட்டை சிக்னல்ல இருந்து நேரா அசோக் பில்லர் வர்றப்ப இருந்த எல்லா வழியையும் அடைச்சிட்டு ஒரே நேர் வழியா ஆக்கிட்டாங்க.. இதுனால உதயம் தியேட்டர் பின்னாடி போய் அப்படியே வலது பக்கம் திரும்பி கே.கே. நகர் போக இடது பக்கம் திரும்புறவங்களுக்கு ஜாதகம் நல்லாயிருந்தா மட்டும்தான் உசிரோட வீடு போய்ச் சேர முடியும்.. அப்படியொரு குழப்பம்..

கிண்டில இருந்து நேரா வர்ற அத்தனை லாரிகளும், பஸ்களும், கார்களும் அசுர வேகத்துல வருதுக.. இதுல இந்த இடத்துல இடது பக்கம் திரும்ப சிக்னல் இல்லாததால நின்னு, பார்த்து, மெதுவா, சூதானமா திரும்ப வேண்டியிருக்கு.. இல்லைன்னா அன்னைக்கே சங்குதான்..

போதாக்குறைக்கு காசி தியேட்டரை அடுத்த சிக்னல்ல நேரா போறவங்களுக்கு இருந்த வழியையும் அடைச்சு அதையும் உதயம் தியேட்டரை சுத்தி மூக்கைச் சுத்தி வாயைத் தொடுற கதையா திருப்பி விட்டிருக்காங்க.. இதையெல்லாம் யாரும் யோசிச்சே பார்க்க மாட்டாங்களா..?

இன்னிக்கு சாயந்திரம் குடும்பக் கட்டுப்பாட்டை மிஞ்சுன ரேஞ்சுல 4 பிள்ளைகளோட டூவீலர்ல வந்த குடும்பம் ஒண்ணு ரோட்டை கிராஸ் பண்ண.. பின்னாடியே ஒரு லாரிக்காரன் செம ஸ்பீட்ல வந்து சடன் பிரேக் போட.. அந்தப் பதட்டத்துல டூவீலர் சரிஞ்சு குடும்பமே கீழே விழுந்து அத்தனை பேருக்கும் செம அடி.. யாரைக் குத்தம் சொல்றது..? லாரிக்காரனை கேட்டா நம்மாளு மேலதான் தப்புன்றான்.. நம்மாளை கேட்டா 'அவன்தான் ஓவர் ஸ்பீட்ல வந்தான்.. நான் எப்படித்தான் லெப்ட்ல திரும்புறது?'ங்குறான்.. எப்படியும் குடும்பத்துக்கே வைத்தியம் பார்க்கிறதுக்கு, அந்தாளுக்கு ஒரு மாச சம்பளம் சரியாப் போயிரும்னு நினைக்கிறேன்.. பாவம்தான்..

மெட்ராஸ்ல போக்குவரத்து போலீஸுக்கா பஞ்சம்..? அப்படியே பஞ்சமா இருந்தா அதுதான் 'வேலை வேணும்'.. 'வேலை வேணும்'னு எத்தனை பேர் கியூவுல நிக்குறாங்க.. சேர்த்துக்க வேண்டியதுதான..? நிறைய போலீஸ்காரங்களை பயன்படுத்தி புதிய வழிகளை உருவாக்கலாமே.. சிக்னல் போடுறதே போலீஸ்காரங்க வேலையைக் குறைக்கத்தான்னா.. அப்புறம் எதுக்கு போலீஸ்காரங்க..?

நம்மாளுக போலீஸ் நின்னாலே அடங்க மாட்டாங்க.. இதுல சிக்னலை மட்டும் போட்டுவிட்டுட்டு ஒரு ஓரமா போய் நின்னுக்குறது.. இல்லாட்டி கண்ல படாம பெட்டிக் கடை ஓரமா நின்னு தம் அடிக்க வேண்டியது.. அவனவன் வண்டியை இஷ்டத்துக்குத் திருப்பி வெட்டிட்டு போறான்.. எவன் கேக்குறான்..? இதுல ஏதோ 'சிவிக் சென்ஸாம்ல..' 'சிவிக் சென்ஸ்..' அப்படின்னு புரொபஸர் ஒருத்தர் வைகையாத்து பக்கம் இருந்து கத்தோ, கத்துன்னு கத்திக்கிட்டிருக்காரு.. யாருக்குக் கேக்குது..?

--------------------------------

எப்பவாவதுதான் சன் மியூஸிக் சேனல்ல பாட்டு கேக்குறது.. என்ன பாட்டு போடுறானுக மொதல்ல..? ஒரு எழவாவது காதுல விழுகணுமே.. அப்படியே விழுந்தாலும் மனசுல அப்படியே பசக்குன்னு ஒட்டிக்க வேணாம்.. அப்படியே நாக்குல பட்ட சர்க்கரை மாதிரி காணாப் போயிருது..

அப்படித்தான் ஒரு பாட்டு பாடிக்கிட்டிருந்துச்சு.. லேசா திரும்பிப் பார்த்தா.. திடீர்ன்னு ஒரு 50 வயசு அம்மா ஒண்ணு ஜாக்கெட், பாவாடையோட அந்தம்மாவைவிட ரொம்ப, ரொம்ப சின்னப் பையன்கூட ஆடிக்கிட்டிருந்துச்சு.. திக்குன்னுச்சு.. நல்லா பார்த்தா.. அடியாத்தீ.. இது நம்ம ரீனா அம்மாவாச்சேன்னு சொல்லுது நம்ம மெமரி..

அந்தக் காலத்துல மலையாளத்துல அத்தனை முன்னணி நடிகர்களுக்கும் ஜோடியா பட்டையைக் கிளப்புனவங்க.. தமிழ்லகூட 'திரிசூலத்துல' சங்கர் சிவாஜிக்கு ஜோடியா நடிச்சவங்கன்னு நினைக்கிறேன்.. இப்ப சீரியல்ல சோடாபுட்டி கண்ணாடி போட்டு மருமகளையெல்லாம் அழுக வைச்சுட்டிருக்காங்க.. இந்தம்மாவா இப்படின்னு ஒரு நிமிஷம் ஆடித்தான் போனேன்..

கூடவே நம்ம தல அஜீத்தும், பிசினும் ஆடுனதை பார்த்து இது 'வரலாறு' படம்னு தெரிஞ்சுக்கிட்டேன்.. ஏதோ வயசுல சின்னவங்க ஆடுனாகூட ஒத்துக்கலாம், வயசு அப்படின்னு.. இந்தம்மா இந்த வயசுல இப்படி ஆடுனா எப்படி? என்ன உலகமடா இது..? மலையாளத்துல போர்த்தி, போர்த்தி நடிச்சே நான் பார்த்திருக்கேனே.. அதான் படு பயங்கர ஷாக்கு..

-----------------------------------------

சாயந்தர பத்திரிகைல முக்கியமான விஷயம் ஏதாவது இருக்கான்னு வலைவீசி தேடினேன்.. ஒரு சூப்பர் போட்டோதான் கிடைச்சது.. எவ்வளவுதான் பிரச்சினைகள்.. சோதனைகள் என்றாலும், எல்லாக் காயங்களையும் காலம்தான் ஆத்தும்னு சொல்வாங்க..

அது மாதிரி.. கலைஞரோட உடல்நலக் குறைவிலும் ஒரு நல்ல விஷயம் நடந்திருக்கு போல..

இத்தனை வருஷமா கோபாலபுரம் வீட்டுப் பக்கமே வந்திருக்காத ராஜாத்தியம்மா, இன்னிக்கு கோபாலபுரம் வீட்டுக்குள்ளயே நிக்குற போட்டோவை பார்த்தப்ப, மனசு திருப்தியாயிருச்சு..

ரெண்டு அம்மாவும் இப்பவாச்சும் ஏதாவது பேசிக்கிட்டாங்களான்னு தெரியலை..

எப்படியிருந்தாலும் இந்த மட்டுக்கும் கலைஞருக்கு இது சந்தோஷத்தைக் கொடுத்திருக்கும்னு நினைக்கிறேன்..

அவர் விரைவில் நல்ல உடல் நலம் பெற்று சபைக்கு வந்து நமக்கெல்லாம் ஏதாவது எழுத்து வேலை கொடுத்து பதிவுலகத்தை வாழ வைக்க வேண்டுமாய் என் அப்பன் முருகனை வேண்டிக் கொள்கிறேன்..

-----------------------------------------

கடைசியா ரொம்ப முக்கியமான விஷயம்..

ஆபீஸ்ல சிக்கன நடவடிக்கைன்னு அவுங்க எனக்கு கொடுத்திருந்த போனை பிடுங்கி மூலைல போட்டுட்டாங்க.. அதுனால இனிமே என்னைத் தொடர்பு கொண்டு கடிக்கணும்னா 98409-98725 இந்த நம்பருக்கு வாங்க.. கடி வாங்க காத்திருக்கேன்..

இனிமேல் அப்பப்போ இது மாதிரி இட்லி, பொங்கல், வடைல சந்திக்கலாம்..

நன்றி

வணக்கம்..

Tweet