இலங்கை : தமிழகம் உடனடியாக செய்யவேண்டியது என்ன?

குகன்நாதன் என்கிற இலங்கைத் தமிழர், இன்றைய நிலவரப்படி இலங்கையில் என்ன நடக்கிறது? இந்திய, தமிழக மக்கள், அரசுகள் என்ன செய்ய வேண்டும் என்கிற கருத்தில் இந்தக் கட்டுரையை எழுதியனுப்பியுள்ளார்.

கொஞ்சம் பெரியதாக இருந்ததாலும், விவரமாக இருந்ததாலும் தனிப் பதிவாக இடுகிறேன்..

இலங்கையில் என்ன நடக்கிறது?

இந்தக் கேள்விக்கு சரியான விடையைத் தெரிந்துகொள்ளாமலே தமிழகத்தில் போராட்டங்கள் நடந்துகொண்டிருக்கின்றன.

நீண்ட கட்டுரைகளை எழுதி-அவற்றைப் படித்துப்பார்க்கின்ற அளவிற்கு இன்று தமிழக மக்களிடம் பொறுமை இருக்குமா என்பது தெரியவில்லை.ஆனாலும் சில கேள்விகளை முன்வைப்பது இந்த நேரத்தில் பொருத்தமானதாக இருக்கும் என்று நம்புவோம்.

* 1) இலங்கையில் போரை உடனடியாக நிறுத்தவேண்டும்
* 2) அமைதிப் பேச்சுவார்த்தையை தொடங்குமாறு மத்திய அரசு இலங்கையை நிர்ப்பந்திக்கவேண்டும்.

இந்தக் கோரிக்கைகளை முன்வைத்துத்தான் தமிழகத்தில் அனைத்து கட்சிகளும் போராட்டங்களை நடாத்துகின்றன. திருமாவளவன் கூட சாகும்வரை உண்ணாவிரதம் ஆரம்பித்தார். (சாகும்வரை உண்ணாவிரதம் என்று ஆரம்பித்தபோதே சில நாட்களில் நிறுத்திவிடுவது என்ற முடிவுடனேயே ஆரம்பித்தார் என்பதை அவர் தெளிவுபடுத்தியிருக்கிறார் என்பது வேறு விடயம்) ஆக, யாரையோ திருப்திப்படுத்துவதற்காகத்தான் இந்த உண்ணாவிரதம் என்பதையும் இவர் தெளிவுபடுத்தியிருக்கிறார்.

இலங்கை அரசாங்கத்துடன் செய்துகொண்ட சமாதான ஒப்பந்தத்தை இடையில் முறித்துக்கொண்டு மணலாறு பகுதியில் 2005ம் ஆண்டு மோதலை ஆரம்பித்தபோது பிரபாகரன் மிகத் தெளிவாக ஒரு செய்தியைச் சொன்னார். 'தமிழீழத்துக்கான இறுதிப்போர் ஆரம்பிக்கப்பட்டுவிட்டது. புலிகளின் தாகம் தமிழீழத் தாயகம்".

ஆக, பிரபாகரன் உலகத்துக்குச் சொன்னது, தமிழீழத்துக்கான போரை, இறுதிப் போரை தான் ஆரம்பித்துவிட்டதாக. இப்போது நடந்துகொண்டிருப்பது இந்தப் போர்தான். தமிழீழத்துக்காக பிரபாகரன் போரை நடாத்திக் கொண்டிருக்கும்போது அதனை நிறுத்தவேண்டும் என்று நீங்கள் யாரைக் கேட்கின்றீர்கள்? அங்கு நடைபெறும் யுத்தத்தில் ஐந்து லட்சம் மக்கள் பாதிக்கப்பட்டிருக்கின்றார்கள் என்ற உங்களின் அக்கறை நியாயமானது என்றால், நீங்கள் அவசரமாக கோரவேண்டியது என்ன? இந்த மக்களை யுத்தம் நடைபெறும் பகுதியிலிருந்து வெளியேற்றி, அவர்களை பாதுகாப்பான இடத்தில் தங்கவைக்க வேண்டும் என்பதையல்லவா நீங்கள் உடனடியாக கோரவேண்டும்? ஏன் இதை இன்னமும் நீங்கள் செய்யவில்லை?

அமைதிப் பேச்சுவார்த்தையை தொடங்குமாறு மத்திய அரசு இலங்கை அரசை வற்புறுத்தவேண்டும் என்பது உங்களது இரண்டாவது கோரிக்கை. அதுவும் நியாயமானதுதான்.

ஆனால் 2002ம் ஆண்டு சிறிலங்கா அரசாங்கத்துடன் அமைதி ஒப்பந்தம் ஒன்றைச் செய்துகொண்ட பேச்சுவார்த்தைகளை ஆரம்பித்தபோது, பிரபாகரன் சொன்னதை நினைவு மீட்டுப் பாருங்கள். "அமைதிப் பேச்சுக்கு மத்தியஸ்தம் வகிக்க இந்தியாவை அனுமதிக்க முடியாது" என்று அவர் பகிரங்கமாகவே அறிவித்தாரே, இந்நிலையில் அமைதிப் பேச்சுக்கு இலங்கையை வலியுறுத்தும் தார்மீக உரிமை இந்தியாவிடம் இருக்கின்றதா?

இதைத்தான் விடுவோம்.

நோர்வேயின் மேற்பார்வையில் பேச்சுவார்த்தை ஆரம்பிக்கப்பட்டதும் பிரபாகரன் கோரியது என்ன?

முதலில் மக்களின் அன்றாட பிரச்னைகளுக்கு தீர்வுகாணவேண்டும். அதன் பிறகுதான் பிரச்சினைக்கான இறுதித் தீர்வு பற்றி பேசலாம். ஏ9 வீதி திறக்கப்படவேண்டும் .பிரபாகரன் பேச்சுவாத்த்தைக்கு முன் நிபந்தனையாக வைத்த வீதியைத்தான் ராணுவம் இப்போது மீட்டு, அதனை மக்கள் போக்குவரத்திற்காக திறக்கவிருக்கின்றது. மக்களின் அன்றாட பிரச்னைக்கு தீர்வுகாண்பதற்கான முயற்சியில்தான் சிறிலங்காப் படையினர் தற்போது ஈடுபட்டுள்ளனர். புலிகள் கோரிக்கை விடுத்த மக்களின் அன்றாட பிரச்னைக்கு தீர்வுகாண்பதற்குத்தான் சிறிலங்கா அரசாங்கம் இன்று முயற்சி எடுத்துக்கொண்டிருக்கின்றது. அந்தப் பணி முடிவடைந்ததும் இனப்பிச்னைக்கான இறுதித் தீர்வை எட்டவேண்டிய கட்டாயம் இலங்கை அரசிற்கு வரும். அப்போது நீங்கள் அழுத்தங்களை கொடுங்கள்.

விடுதலைப் புலிகளைப் பற்றி இலங்கை அரசைப் பொறுத்தவரை அது ஒரு பயங்கரவாத இயக்கம். இலங்கை அரசை மாத்திரமல்ல, உலகம் எங்கும் புலிகள் ஒரு பயங்கரவாத இயக்கம். உலகிலுள்ள கொடுர பயங்கரவாத இயக்கங்களின் பட்டியலில் புலிகள் மூன்றாவது இயக்கமாக அமெரிக்கா கடந்த 2007ம் ஆண்டிலும் பதிவு செய்தது.

உலகை இன்று அச்சுறுத்தும் பாரிய பிரச்னை (உலகை என்கின்றபோது இந்தியாவையும்தான்) பயங்கரவாதம். மும்பையில் பயங்கரவாதிகள் முற்றுகையிட்டு பல அப்பாவிகளை பயணம் வைத்திருந்தபோது, இந்தியா உடனே செய்தது என்ன? தனது கொமாண்டோ படையை களத்தில் இறக்கி பயங்கரவாதிகளுடன் போரிட்டது. அவ்வாறு உடனே போரிட்டிராமல், அவர்களுடன் பேச்சுவாhத்தை நடாத்தி பணயக் கைதிகளை உயிருடன் மீட்டிருக்கலாமே?

அவ்வாறு செய்யாமல், பயங்கரவாதிகளுடன் போரிட்டு அவர்களை அழித்ததுடன், அவர்கள் பணயக் கைதிகளாக வைத்திருந்த ஒருவரையாவது உயிருடன் மீட்க முடிந்ததா? பயங்கரவாதிகளுக்கு எதிராக உடனடியாக களத்தில் இறங்கி யுத்தம் நடாத்திய இந்தியா- இலங்கையில் அந்த அரசு தனது நாட்டில் உள்ள பயங்கரவாதிகளுக்கு எதிராக யுத்தம் புரிகின்றபோது, யுத்தத்தை நிறுத்தி பேச்சுவார்த்தை நடாத்தவேண்டும் என்று கோருகின்ற தார்மீக உரிமை இந்தியாவுக்கு இருக்கின்றதா?

விடுதலைப் புலிகள் இயக்கம் ஒரு பயங்கரவாத இயக்கம் என்று உலகம் சொன்னாலும், உங்களைப் பொறுத்தவரை அவர்கள் தமிழ் மக்களின் விடுதலைக்காக போராடுகின்ற ஒரு விடுதலை இயக்கம். அப்படியே வைத்துக்கொண்டால், அவ்வாறு நீங்கள் நம்பினால், செய்யவேண்டியது என்ன?

உங்கள் நாட்டில் புலிகள் இயக்கத்தை பயங்கரவாத பட்டியலில் இருந்து முதலில் நீக்குங்கள். புலிகள் இயக்கத்தை உங்கள் நாட்டில் தடைசெய்து வைத்துக்கொண்டு அந்த இயக்கத்துடன் பேச்சுவார்த்தை நடாத்த வேண்டும் என்று வேறு ஒரு நாட்டைக் கோருகின்ற தார்மீக உரிமை உங்களுக்கு இல்லை. இந்திய மத்திய அரசு நினைத்தால் சில மணி நேரங்களிலேயே புலிகள் மீதான தடையை நீக்கிவிடலாம். எனவே மத்திய அரசால் செய்யக்கூடிய ஒன்றை முதலில் செய்யுமாறு வலியுறுத்துங்கள். அதற்கான அழுத்தத்தை முதலில் கொடுங்கள்.

தோழர் திருமாவளவன் சில கோரிக்கைகளை முன்வைத்து சாகும்வரை உண்ணாவிரதம் இருக்கின்றார். இந்தக் கோரிக்கைகளை இவர் யாரிடம் விடுக்கின்றார் என்பதே புரியவில்லை. இலங்கையில் உடனடியாக யுத்த நிறுத்தம் செய்யவேண்டும் என்று அவர் முதல் கோரிக்கை வைத்திருக்கின்றார். அப்படியெனில் அவர் தனது முதல் கோரிக்கையை வைப்பது இலங்கை அரசாங்கத்திடமோ அல்லது விடுதலைப் புலிகளிடமோதான். இது சாத்தியமானது அல்ல என்பதும் அவருக்கு தெரியாதது அல்ல. ஆனால், பத்துக் கோரிக்கைகளை இந்திய மத்திய அரசிடம் முன்வைத்து புலிகளின் யர்ழ்ப்பாண மாவட்ட தளபதியாக இருந்த திலீபன் சாகும்வரை தண்ணீர்கூட அருந்தாமல் உண்ணாவிரதம் .இருந்தானே. அந்த பத்துக் கோரிக்கைகளையும் இந்தியாவால் அப்போது நிறைவேற்றியிருக்க முடியும். ஆனால் அதனை அது செய்யவில்லை. அந்த மத்திய அரசிடம் நீங்கள் செய்யமுடியாத ஒன்றை செய்யுமாறு கேட்டு உண்ணாவிரதம் இருக்கின்றீர்கள்.

இலங்கைத் தமிழர்களுக்கு உதவவேண்டும் என்று தமிழகம் உண்மையாகவே விரும்பினால், முதலில் செய்யவேண்டியது-

யுத்தத்தில் இடையில் அகப்பட்டுள்ள மூன்று லட்சம் மக்களை (இது பொதுவான கணிப்பு. ஆனால் அங்கு ஒரு லட்சம் மக்களே தற்போது இருப்பார்கள்) பாதுகாப்பான இடங்களுக்கு இடம் மாற்றி அவர்கள் குடியிருக்கும் பகுதியை யுத்தமற்ற பகுதியாக பிரகடனப்படுத்தவேண்டும். அந்தப் பகுதியில் புலிகளும் சென்று பதுங்குவதற்கு அனுமதியளிக்கக் கூடாது. அதற்குப் பின்னர் அனைத்து தரப்பினராலும் ஏற்றுக்கொள்ளக்கூடிய (குறைந்த பட்சம் ஆனந்தசங்கரி போன்ற தலைவர்கள் ஏற்றுக்கொள்கின்ற) தீர்வு ஒன்றையாவது உடனே சமர்ப்பிக்குமாறு இலங்கை அரசை மத்திய அரசு நிர்ப்பந்திக்க வலியுறுத்த வேண்டும்.

இதுவே தமிழகம் உடனடியாக செய்யவேண்டியது.

இனி நான்...

குகன்நாதன் ஸார்..

புலிகள் மீதான தடையை எமது அரசியல் தலைவர்கள் நீக்க மாட்டார்கள். அதற்கெல்லாம் ஒரு பரந்த மனப்பான்மையுள்ள தலைவர் வேண்டும். அந்தக் கோரிக்கையை எழுப்புவதற்கு ஆளும் கட்சியில் யாருக்கும் தைரியம் வராது. ராஜீவ் கொலையை மக்கள் முன் வைத்துத்தான் காங்கிரஸ் ராஜீவ் இல்லாத நிலையில் ஆட்சிப் பொறுப்பிற்கு வந்தது. பின்னர் ஆட்சியை இழந்தாலும், இன்றளவும் அது இங்கே தியாகமாகத்தான் கருதப்படுகிறது. அந்தச் சூழலில் புலிகள் மீதான தடையை நீக்கினால் அது அவர்களது எதிர்கால ஓட்டு வங்கியையும், காங்கிரஸ் கட்சியின் தியாக பிம்பத்தையும் உடைக்கும் என்பதால் அதனைச் செய்ய மாட்டார்கள் என்றே நினைக்கிறேன். என்னைக் கேட்டால், நளினிக்கு மன்னிப்பு அளித்து, மரண தண்டனையை ஆயுள் தண்டனையாக குறைக்கின்றபோது அதே மன்னிப்பை விடுதலைப்புலிகளுக்கும் வழங்கித் தொலைக்கலாம்.. ஒன்றும் தப்பில்லை என்பேன். எந்தத் தவறுமே தொடர் கதைகளாகத்தான் வருகின்றனவே தவிர திடீரென்று உருவாக்கப்பட்டவையல்ல..

நீங்கள் சொல்லியிருக்கும் யோசனை ஏற்கக்கூடியதுதான்..

ஆனால் எமது மத்திய, மாநில அரசுகள் இந்தப் பிரச்சினையை எப்படியாவது தேர்தல் வரைக்கும் தள்ளிப் போட்டுக் கொண்டே சென்று அடுத்து நாங்கள் ஆட்சிக்கு வந்த அரை மணி நேரத்தில் இலங்கைப் பிரச்சினையினைத் தீர்த்துவைப்போம் என்று சொல்லி ஓட்டுப் பொறுக்க.. ஒரு நல்ல வாய்ப்பை தேடிக் கொண்டிருக்கிறார்கள்.

துரதிருஷ்டவசமாக இலங்கைத் தமிழர்களுக்கு ஆதரவாக, அனுசரணையாக பேசக்கூடிய, அவர்களைப் பற்றி நினைக்கக்கூடிய பிரதமர்கள் நமக்குக் கிட்டவில்லை.. இந்திராகாந்தியைத் தவிர..

இதோ எமது பிரதமர் பைபாஸ் ஆபரேஷன் செய்ய மருத்துவமனைக்குள் குடிபுகுந்து விட்டார். இனி அவர் வெளியே வந்தவுடன் "ஐயையோ.. ஸார்கிட்ட இப்படி அதிர்ச்சியான விஷயத்தையெல்லாம் சொல்லி கஷ்டப்படுத்தாதீங்க.." அப்படீன்னு சொல்லி எமது அரசியல்வியாதிகள் இன்னும் கொஞ்சம் காலம் கடத்தத்தான் போகிறார்கள். அதற்குள் தேர்தல் வந்துவிட்டால் வேட்பாளர் தேர்வு, தேர்தல் பிரச்சாரம், ஓட்டுப் பதிவு என்று பிஸியாகிவிடலாம்.. தப்பிக்கலாம் என்று நினைக்கிறார்கள். இதுதான் உண்மை.

ஈழத் தமிழர்கள் எதை நம்பினாலும் நம்புங்கள்.. தயவு செய்து எமது மாநில மற்றும் மத்திய அரசுகளை இம்மியளவுகூட நம்ப வேண்டாம்.. இவர்கள் எதுவும் செய்ய மாட்டார்கள். இப்போதைக்கு இவர்களுக்கு இருக்கின்ற ஒரே கவலை.. அடுத்து எப்படி ஆட்சிக்கு வருவது என்பதுதான்..

வேறு என்ன வழி..?

அமெரிக்காவில் ஆட்சிக்கு வந்துள்ள புதியவர்களின் கடைக்கண் பார்வை கிடைத்தால், இப்பிரச்சினை தனது முடிவை நோக்கி முதல் புள்ளியை இடும் என்று நான் நினைக்கிறேன்.

இதற்கான நடைமுறை வழியைப் பற்றி மட்டுமே நாம் யோசிப்போம்.. இதற்கு முதல் முயற்சியாக என்ன செய்ய வேண்டுமோ அதனைச் செய்வோம்.. இதுதான் எனக்குத் தெரிந்த ஒரே வழி.