ஒரு நேர்மையான வி.ஏ.ஓ.வை இழந்துவிட்டனர் தமிழக மக்கள்..!

22-02-2011

என் இனிய வலைத்தமிழ் மக்களே..!

தாய்த் தமிழகத்திற்கு ஒரு நன்றிக் கடனை செலுத்த ஆர்வமாக இருந்தேன். துடிப்புடன் இருந்தேன். ஆசையோடு காத்திருந்தேன். அத்தனையும் வீணாகிவிட்டது.

கிராம நிர்வாக அலுவலர் என்கிற வி.ஏ.ஓ. தேர்வுக்காக விண்ணப்பத்தினை அனுப்பிவிட்டு சமீபத்தில் புற்றீசல்போல் உடனுக்குடன் வெளியான அனைத்து சிறப்புப் புத்தகங்களையும் வாங்கிக் குவித்து நேரம் கிடைக்கும்போதெல்லாம் உருட்டிப் புரட்டிப் படித்து வைத்திருந்தேன். அத்தனையும் வீணாகிவிட்டது.

சென்ற வாரம் தமிழ்நாடு அரசுப் பணியாளர் தேர்வாணையம் எனக்கு அனுப்பியிருந்த கடிதத்தில் “Blind / Deaf  நபர்களுக்கு இந்த வேலை இல்லை. ஆகவே உங்களது விண்ணப்பம் நிராகரிக்கப்படுகிறது..” என்று சொல்லியிருந்தார்கள். முதலில் படித்தபோது புரியவில்லை.(எதுதான் நமக்கு உடனே புரிஞ்சிருக்கு?)

கண் பார்வையற்றோருக்கு வேண்டுமானால் இது பொருந்தக் கூடியது என்று சொல்லலாம். ஆனால் காது காளாதோருக்கு ஏன் வேலை தரக் கூடாது..? தப்பாச்சே..? வரும் ஞாயிற்றுக்கிழமை(20-02-2011) தேர்வு நடக்கவிருக்கிறது.. உயர்நீதிமன்றத்தில் வழக்கு போட்டு தடையுத்தரவு வாங்கிவிடலாம் என்றுகூட முதலில் யோசித்து, நண்பர், வழக்கறிஞர் மக்கள் சட்டம் சுந்தர்ராஜனிடம் பேசினேன்.

“முதல்ல விதிமுறைகளை நல்லா படிச்சுப் பாருங்க.. அதுல எதுவும் போடலைன்னா எடுத்திட்டு வாங்க.. பேசுவோம்..” என்றார்.. அவரது அறிவுரையின்படி தேடிப் பிடித்துப் புரட்டியதில் தேர்வாணைய விளக்கக் குறிப்பில் எதுவுமில்லை. குழப்பம் கூடியது.

தேர்வாணைய அலுவலகத்திற்கு போன் செய்து கேட்டபோது “விண்ணப்பத்திற்கான குறிப்பாணையில் அது வெளியாகியுள்ளது. வாங்கிப் பாருங்கள்...” என்றார்கள். “அது எங்கே கொடுத்தீர்கள்..?” என்று நான் திருப்பிக் கேட்க.. “அதைத்தான் தெருத் தெருவா வித்தாங்களே.. பாக்கலையா..?” என்று திருப்பிக் கேட்டார்கள். நானும் விடவில்லை. “நீங்க போஸ்ட் ஆபீஸ்ல கொடுத்தீங்களே.. அதுல நான் பார்த்தவரைக்கும் இது இல்லையே..?” என்றேன். “போஸ்ட் ஆபீஸ்ல கொடுத்தது, தேர்வாணையம் நடத்தும் எல்லா தேர்வுகளுக்கும் பொதுவான அறிவுரை விளக்கம்.. இந்த வி.ஏ.ஓ. தேர்வுக்கு மட்டும் தனியா விதிமுறைகளைக் கொடுத்திருந்தோம். அதுல போட்டிருந்தோம்.” என்றனர். “அது எனக்குத் தெரியாதே..? உங்களுடைய விளம்பரத்துலேயும் இது பத்தி நீங்க ஒண்ணும் சொல்லலியே?” என்றேன். “அதெல்லாம் எங்களுக்குத் தெரியாது ஸார்.. நாங்க பிரிண்ட் பண்ணிக் கொடுத்தாச்சு.  அவ்ளோதான்” என்று பொறுப்பாகச் சொல்லி போனை வைத்துவிட்டார்கள்.

மறுபடியும் போன் அடித்துக் கேட்டால், அந்த செக்ஷன், இந்த செக்ஷன் என்றார்களே ஒழிய யாரும் முறையாகப் பதில் சொல்லவில்லை. கடைசியாக கோபத்துடன், “கோர்ட்டில் வழக்குத் தொடரப்  போகிறேன். அதற்காகத்தான் கேட்கிறேன்..” என்று கத்தியவுடன் மிகவும் பதட்டமாக ஒருவர், “அஞ்சு நிமிஷம் கழிச்சு கூப்பிடுங்க ஸார்.. கண்டிப்பா சொல்றேன் ஸார்..” என்றார்.

மீண்டும் மிகச் சரியாக ஐந்தாவது நிமிடத்தில் அழைத்தவுடன், “சரவணன் ஸார்.. உங்களுடைய உடல் ஊனத்தின் குறைபாடு என்ன அளவு ஸார்..?” என்று குழைந்து கேட்டது குரல்.. இந்தக் கேள்வியை நான் எதிர்பார்க்காததால், “நிச்சயமாகத் தெரியலை. ஆனால் டாக்டரின் சர்டிபிகேட்டையும்கூட சேர்த்து வைச்சுத்தான் அனுப்பியிருக்கேன்..” என்றேன். “அது வந்து ஸார்.. காது கேக்காதவங்கன்னா அது 50 சதவிகிதத்துக்குள்ள இருந்தால்தான் அவங்களுக்கு அனுமதின்னு ரூல்ஸ் ஸார். இது அந்த விளக்கவுரைல இருக்கு. நீங்க அதை வாங்கிப் படிச்சுப் பாருங்க. உங்களோட சர்டிபிகேட்டை எடுத்துப் பாருங்க. 50-க்குள்ள இருந்தா போன் செய்யுங்க. பேசித் தீர்த்துக்குவோம். 50-க்கு மேல இருந்தால் நாங்க எதுவும் செய்ய முடியாது ஸார். நீங்க கோர்ட்டுக்கு போறதுன்னாலும் போகலாம்.. இவ்ளோ நேரம் பொறுமையா கேட்டதுக்கு நன்றி ஸார்..” என்று சொல்லி ஏர்டெல் கஸ்டமர் கேர் அடிமைகள் மாதிரி பேசி போனை டொக்கென வைத்தார்கள்.

இதென்ன புது கதை என்று எனது மருத்துவச் சான்றிதழைத் தேடிப் பிடித்துப் பார்த்தால்.. நிசம்தான்.. அதில் "எனக்கு 56 சதவிகிதம் செவித்திறன் குறைபாடு.." என்று குறிப்பிட்டிருந்தார்கள். அடங்கொய்யால.. இந்த மருத்துவர்களும் சேர்ந்தே எனக்கு எதிரா சதி பண்ணியிருக்காங்களே..?

50-க்குள்ள இருந்தாலும் ஒழுங்காக தேர்வெழுதி வெற்றி பெற்று பொறுப்பாக வேலைக்கு போய் உக்காந்திருப்பனே..! 1 பைசா கூட லஞ்சம் வாங்காத, 99 சதவிகிதம் உண்மையான மக்கள் தொண்டனாக.. ஒரு நல்ல அரசு ஊழியனாக உழைத்திருப்பேனே..! எல்லாத்தையும் கெடுத்திருச்சே இந்தக் காது..! போனதுதான் போனது.. கொஞ்சமா போயிருக்கக் கூடாதா..?

அதென்ன 50 சதவிகிதக் கணக்கு? எனக்குத் தெரியவில்லை. புரியவில்லை. இப்போது நான் காது கேட்கும் கருவியைப் பயன்படுத்துகிறேன். நேருக்கு நேராக நின்று பேசினால் ஓரளவுக்குக் கேட்கும். முடியாதபட்சத்தில் உதட்டசைவை வைத்து கண்டுபிடித்துவிடுவேன். அப்படியும் இல்லையெனில் அவர்களே எனது மிஷினைப் பார்த்துவிட்டு சத்தமாகப் பேசிவிடுவார்கள். பிரச்சினையில்லை. பின்பு எதற்கு இந்தச் சதவிகிதக் கணக்கு..?

ரொம்பப் பிரச்சினை என்றால் இரண்டு காதுகளிலுமே மிஷின் வைத்துக் கொண்டு சமாளித்துவிடலாம். இதையெல்லாம் யாரேனும் மருத்துவ நிபுணர்கள் அரசுக்கு அறிவுறுத்தியிருக்கக் கூடாதா..?

இந்த மருத்துவச் சான்றிதழைக்கூட சென்னை அரசு பொது மருத்துவமனையில்தான் செய்தேன். அவர்கள்தான் சான்றிதழைக் கொடுத்தார்கள். கொடுக்கும்போது, “பணி புரிய முழுத் தகுதியுடையவர்” என்பதற்கான வாசகங்கள் எழுதப்பட்டு ஒரு தனிச் சான்றிதழ் கேட்டிருப்பதையும் அவர்களிடத்தில் சொன்னேன்.

பரிந்துரை செய்த பெண் மருத்துவரோ, “அப்படியொரு சான்றிதழை நேர்முகத் தேர்வின்போதுதான் தருவோம். இப்போது தர மாட்டோம்” என்று பிடிவாதமாகச் சொல்லிவிட்டார். ஆனால் இந்த வி.ஏ.ஓ. பதவித் தேர்வுக்கு நேர்முகத் தேர்வே கிடையாது என்பது ஒரு தனிக் கதை. இதையும் எவ்வளவோ சொல்லிப் பார்த்தேன். “இல்லை ஸார். அப்படி நாங்க கொடுக்க முடியாது. அதுக்கு எங்க டிபார்ட்மெண்ட்ல ரூல்ஸ் இல்லை..” என்று மறுத்துவிட்டார். கடைசியில் எனது காதுகளின் செவித்திறன் குறைபாடு எத்தனை சதவிகிதம் என்பதை மட்டுமே குறித்துக் கொடுத்து அனுப்பிவிட்டார்கள்.

மக்கள் நல்வாழ்வுத் துறையும், கல்வித் துறையும், வேலை வாய்ப்புத் துறையும் ஒரே அரசுகளின் கீழ் இருப்பதுதான். ஆனால் அவர்களுக்குள்ளேயே இத்தனை குழப்பங்கள். இதற்கு பலிகடா என்னை மாதிரியானவர்கள்தான்..! ஒவ்வொரு இலாகாக்களின் விதி்முறைகளும் இப்படி ஏறுக்குமாறாக இருந்தால் எப்படி..?

வேலை வாய்ப்புக்காக இப்படியொரு சான்றிதழை பெற்று வர வேண்டும் என்று ஒரு துறை கூறினால், அத்துறையினர் முன்னரே சான்றிதழ் வழங்கும் துறையினரிடம் இது பற்றிப் பேசி முடித்திருக்க வேண்டாமா..? மக்கள் நல்வாழ்வுத் துறையில் அப்படியொரு சான்றிதழ் தரக் கூடாது என்று விதிமுறை இருக்கும்போது அதனை தெரிந்து கொள்ளாமல் அது போன்ற சான்றிதழை வாங்கி வாருங்கள் என்று இன்னொரு துறை கேட்கின்ற கொடுமையை எங்கே போய்ச் சொல்லி முட்டிக் கொள்வது..?

காது கேட்காதுதான். ஆனால் கை, கால், பேச்சு எல்லாம் நன்றாக உள்ளது. ஆகவே இவரால் இந்தப் பணியினைத் திறம்பட செய்ய முடியும் என்று மருத்துவர்கள் உறுதிமொழியளித்தால் அவருக்கு வேலை தரலாம் என்று விதிமுறைகளை அமைத்திருந்தால் நிச்சயம் நான் தப்பித்திருப்பேன். இதுதான் முறையும்கூட..! 

காது கேளாதோர் அனைவருமே முழு உடல் ஊனமுற்றவர் இல்லை. இப்போது நானே வீட்டில் இருக்கும்போது மெஷினை பயன்படுத்துவதில்லை. பைக்கில் செல்கின்றபோதுகூட மெஷினை மாட்டுவதில்லை. அலுவலகத்தில், கூட்டத்தில், யாருடனாவது பேசும்போதுதான் அதனைப் பயன்படுத்துவேன்.. அப்போதுதான் அது அவசியமும்கூட..!

இந்தப் பணி மக்கள் நலனில் தொடர்புடையது என்பதால் இது முக்கியத் தேவைதான் என்பதையும் நான் அறிவேன். ஆனால் கை, கால், பேச்சு நன்றாக இருந்து மெஷினின் உதவியாலேயே தெளிவாகக் கேட்கவும் முடியும் என்றால் அனுமதிக்கலாமே..? ம்.. என்னத்த சொல்றது..?

எனது விண்ணப்பம் நிராகரிக்கப்படுகிறது என்று வந்த கடிதத்தில்கூட “Blind / Deaf  நபர்களுக்கு இந்த வேலை இல்லை. ஆகவே உங்களது விண்ணப்பம் நிராகரிக்கப்படுகிறது..” என்றுதான் மொட்டையாக போட்டிருக்கிறார்கள். "உங்களது ஊனத்தின் குறைபாடு தேர்வாணையத்தின் விதிமுறைக்கு அதிகமாக உள்ளது. இதனால், உங்களது விண்ணப்பம் நிராகரிக்கப்பட்டுள்ளது.." என்றாவது மிகச் சரியாகக் குறிப்பிட வேண்டாமா..?

இதற்காக கோர்ட்டு, கேஸ் என்றெல்லாம் போய் நேரத்தையும், பணத்தையும் செலவழிப்பது தற்போதைய எனது அன்றாடங்காய்ச்சி வாழ்க்கை நிலையில் முடியாத காரியம் என்பதை உணர்ந்து  அந்த எண்ணத்தையே விட்டுவிட்டேன்.

அந்தக் கோவணாண்டி முருகன் ஏன் இப்படி என்னை விதம்விதமா சோதிக்கிறான்னு தெரியலை..! இந்த வயசுக்கு மேல இனிமேல் நான் எந்த அரசு வேலைக்குப் போறது..? கிடைச்ச ஒரு வாய்ப்பும் போச்சு.. வயசான காலத்துல ஏதாவது பென்ஷனாவது கிடைக்கும்.. யார் தயவும் இல்லாம, கால் வயிறுன்னாலும் நாமளே கஞ்சி காய்ச்சி குடிக்கலாம்ன்னு நினைச்சிருந்தேன். மண்ணையள்ளிப் போட்டுட்டான் அந்த பழனி பரதேசிப் பய..!

இதோ... நேற்று(ஞாயிற்றுக்கிழமை) வி.ஏ.ஓ. தேர்வும் நடந்து முடிந்துவிட்டது. 3,484 இடங்களுக்கு மொத்தம் 9 லட்சம் தமிழர்கள் தேர்வு எழுதியுள்ளார்கள். தமிழகம் முழுவதும் 104 இடங்களில் தேர்வு மையங்களை அமைத்திருக்கிறார்கள்.

ஏதோ பத்தாம் வகுப்பு இறுதித் தேர்வுக்கு படிப்பதுபோல்  முழு அக்கறையோடு படித்து தயாராக இருந்தனே..? அனைத்தும் வீண்.. இதில் வயித்தெரிச்சலான இன்னொரு விஷயம். தேர்வில் கேள்வி கேட்டிருக்காங்க பாருங்க..

கேள்வி : கோர்ட் - இதற்கு சரியான தமிழ் வார்த்தையைக் கூறுக..?

சாய்ஸ் : நீதிமன்றம், நகர மன்றம், சட்டமன்றம், பாராளுமன்றம்..

அடப்பாவிகளா..? இதெல்லாம் ஒரு கேள்வியாய்யா..? இந்தக் காலத்துல 5 கிளாஸ் படிக்கிற பையனே  சொல்லிருவான்யா. கேட்ட கேள்விகளெல்லாம் இந்த லட்சணத்துலதான் இருந்துச்சாம். என்னைய எழுத விட்டிருந்தா அட்லீஸ்ட் முதல் பத்து பேருக்குள்ளயாச்சும் வந்து சீட்டை பிடிச்சிருப்பனே..?  கெடுத்துட்டானே.. கெடுத்துட்டானே அந்த முருகன்..!

அடுத்த வருடத்தில் தமிழகத்தில் எங்காவது லஞ்சம் வாங்கிய வி.ஏ.ஓ. கைது என்று எழுதியிருந்தால், என்னை நினைத்துப் பார்த்து தமிழக அரசை கண்டியுங்கள்..! ஒருவேளை கைதான அந்த வி.ஏ.ஓ.வுக்குப் பதிலாக நான் இருந்திருந்தால் நிச்சயம் இந்தச் சம்பவமே நடந்திருக்காதே என்று நினைத்துக் கொள்ளுங்கள்..!

எப்படியோ.. தமிழக அரசு தலை சிறந்த ஊழியன் ஒருவனை இழந்துவிட்டது.. தமிழக மக்கள் சிறந்த, நேர்மையான வி.ஏ.ஓ. ஒருவரை இழந்துவிட்டார்கள்..!

அவர்களுக்குக் கொடுத்து வைத்தது அவ்வளவுதான்..!