இட்லி-தோசை-பொங்கல்-வடை-சட்னி-சாம்பார்-27-08-2010

27-08-2010

என் இனிய வலைத்தமிழ் மக்களே..!
 

அந்தோணி முத்துவின் மரணம்

இந்த மனிதருக்குள் இருந்த உற்சாகமும், உத்வேகமும் இவ்வளவு சீக்கிரம் உடைந்து போகும் என்று நான் நினைக்கவில்லை. மாற்றுத் திறனாளியாகத் தான் இருந்தாலும், அந்தக் கஷ்டத்தை மட்டும் வெளியில் சொல்ல விருப்பமில்லாமல் சக பதிவர்களைப் போலவே பதிவிட்டு உற்சாகத்துடன் வலம் வந்து கொண்டிருந்த நம்முடைய அந்தோணி முத்துவின் வாழ்க்கை நிச்சயம் பல பேருக்கு முன் உதாரணமாகத் திகழ வேண்டியது.

கடைசியாக அவர் எழுதியிருந்த பதிவில்கூட கடைசி வரியில் மட்டுமே தன்னைக் கொன்று கொண்டிருந்த அந்த உடல் வலியை குறிப்பிட்டிருக்கிறார். அவருடைய தளத்தில் தனது உடல் குறையை தான் எப்படி சமாளித்தேன் என்பதையும், அது பற்றிய நினைப்பைத் தான் எப்படி தூக்கியெறிந்தேன் என்பதையும் நிறைய பதிவுகளில் எழுதியிருந்தார்.

என்ன இருந்தாலும்.. இவருக்கு இப்படியொரு துன்பத்தைக் கொடுத்து, வாழ நினைத்த வயதில் அதற்கு அனுமதியும் கொடுக்காத முருகனை வையத்தான் வேண்டும்.. அந்தோணி முத்துவின் ஆத்மா சாந்தியாகட்டும்..

கேரளா.. குடிகாரர்களின் சொர்க்கம்

கேரளா மாநிலம் எழுதப் படிக்கத் தெரிந்தவர்கள் அதிகம் குடியிருக்கும் தேசம் என்றாலும் குடியின் மீது விருப்பம் கொண்ட குடிகார இந்தியர்களும் இங்குதான் அதிகம். 

ஓணம் பண்டிகையையொட்டி கடந்த நாட்களில் மட்டும் 155 கோடி ரூபாயை குடித்தே தீர்த்திருக்கிறார்கள் இந்த மகா குடிமகன்கள். அதிலும் ஒணம் நாளான 23ம் தேதியன்று மட்டும் 30 கோடிக்கு ஊத்தியிருக்கிறார்கள். சென்ற வருடத்தோடு ஒப்பிட்டால் இந்த வருடம் 18 சதவிகிதம் வசூல் அதிகமாம்..

கடந்த ஆண்டைப் போலவே இந்த ஆண்டும் திருச்சூரை அடுத்த சாலக்குடி கேரளாவிலேயே அதிக மது விற்பனை நடந்த இடம் என்ற பெயரைத் தக்க வைத்துள்ளது. அங்கு 6 நாட்களில் ரூ. 30 லட்சத்திற்கு விற்பனை நடந்துள்ளது. திருவனந்தபுரத்தை அடுத்த பாலராமபுரம், கருணாகரப்பள்ளி முறையே ரூ.22 லட்சம், ரூ.21 லட்சத்துடன் 2-வது, 3-வது இடங்களைப் பிடித்துள்ளன.

விற்பனையில் ரம் முதல் இடத்தைப் பிடித்துள்ளது. மொத்த விற்பனையில் 50 சதவிகிதம் ரம் விற்பனையாகியுள்ளது. இரண்டாம் இடத்தில் பிராந்தி உள்ளது. இந்த கணக்குகள் அனைத்தும் இந்திய தயாரிப்பு, வெளிநாட்டு மதுபான வகைகளை விற்கும் கேரள மதுபான விற்பனை கழகத்தின் 370 கடைகளில் நடந்தது.  தனியார் பார்கள், கள்ளுக் கடைகள், ராணுவ கேன்டீன்களில் நடந்த வி்ற்பனையையும் சேர்த்தால் விற்பனை பல மடங்கு அதிகமாகும்.


படிப்பிற்கும், செயலுக்கும் சம்பந்தமில்லை என்பதை நிரூபிக்கிறது கடவுளின் செல்லக் குழந்தையான இந்த கேரள பூமி..

காட்சிப்பிழை - புத்தக வெளியீட்டு நிகழ்ச்சி

சமீபத்தில் 'காட்சிப்பிழை' என்கின்ற திரைப்படத் திறனாய்வு நூல் வெளியிட்டு விழா நடைபெற்றது. இதில் நடிகர்-இயக்குநர் சேரன், விடுதலைச் சிறுத்தைகள் கட்சியின் எம்.எல்.ஏ. ரவிக்குமார், வெங்கடேஷ் சக்கரவர்த்தி, சுபசற்குணராஜன், களவாணி படத்தின் இயக்குநர் சற்குணம், எழுத்தாளர் பிரபஞ்சன், ராஜன்குறை போன்றோர் கலந்து கொண்டனர்.

ரவிக்குமார் பேசுகின்றபோது அரசியல் மேடையாக நினைக்காமல், இலக்கிய மேடையாகவும் கருதாமல் வெகு சாதாரணமாகவே பேசினார். பேசினார்.. பேசிக் கொண்டேயிருந்தார். பொறுமையிழந்து போன ஒரு தோழர் கை தட்டினார்.. தட்டினார்.. தட்டினார்.. தட்டிக் கொண்டேயிருந்தார்.. ரவிக்குமாரே பேச்சை நிறுத்திவிட்டு “என்னப்பா..?” என்று கேட்டார். கை தட்டியவர் பதிலே சொல்லவில்லை.

புரிந்து கொண்ட ரவிக்குமார் “நான் இதுக்கு மேலேயும் பேசுறது நல்லாயில்ல. தோழருக்குப் பிடிக்கலை போலிருக்கு. சரி போதும் நிறுத்திக்கிறேன்..” என்று சொல்லிவிட்டு அமர்ந்தார்.

சிறிது நேரத்தில் தனது சீட்டில் இருந்து எழுந்து வந்த ரவிக்குமார் கை தட்டிய தோழரின் அருகில் அமர்ந்து அவரிடம் நலம் விசாரித்தார். அந்தத் தோழரும் பதிலுக்கு ஏதோ சொல்ல.. இருவருக்குள்ளும் கசமுசாவானது.. மேடையில் இருந்த சேரன் தலையிட்டு.. “இப்ப எதுவும் வேண்டாமே.. நிகழ்ச்சி முடியட்டும்..” என்று சொல்ல ரவிக்குமார் தாங்க முடியாத கோபத்தை அடக்கிக் கொண்டு அமர்ந்தார். ஆனாலும் கை தட்டிய தோழர் வேறிடத்தில் போய் அமர்ந்து கொண்டதால் எதுவும் செய்ய முடியவில்லை.. ரவிக்குமாரும் பாதியிலேயே கிளம்பி போய்விட்டார்.

ரவிக்குமார் தனது கட்சிக் கூட்டத்தினரோடு வந்திருந்தால், இந்தத் தோழரின் கதி என்னவாயிருக்கும்..? நல்லவேளை.. அன்றைக்கு தப்பித்தார் அந்தத் தோழர்..

நடிகை ஜெயந்தியின் உண்மையான மனம் திறந்த பேட்டி

மனம் திறந்த பேட்டி என்று பலருடைய பேட்டிகளை பத்திரிகைகளில் படித்திருக்கலாம். ஆனால் அது உண்மையாகவே அவர்கள் மனம் திறந்ததுதானா என்பது சந்தேகம்.

ஆனால் சமீபத்தில் நான் படித்த ஒரு பழைய சினிமா புத்தகத்தில் இருந்த இந்த பேட்டி நிச்சயமாக மனம் திறந்த பேட்டி என்றே நம்புகிறேன்.. ஏனெனில் சொல்லியிருக்கும் விஷயம் அப்படி. பேட்டியளித்தவர் கன்னட பழம் பெரும் நடிகை ஜெயந்தி.

".....ஒரு நாள் ஷூட்டிங் முடிந்து மிகவும் டயர்டாக ஹோட்டல் அறைக்கு வந்து சேர்ந்தேன். பின்னாலேயே அந்தப் படத்தின் இயக்குநர் பெக்கட்டி சிவராமும் வந்தார். அறையில் அமர்ந்து சிறிது நேரம் பேசிக் கொண்டிருந்தோம். திடீரென்று அவர் என்ன நினைத்தாரோ தெரியவில்லை.. என் மீது புலி போல் பாய்ந்தார். மிகக் களைப்பான நிலையிலும், எதிர்பாராத இந்த அதிர்ச்சியினாலும் தாக்குண்ட நான் ஒரு கட்டத்தில் அதனை எதிர்க்க முடியாமல் போய் அவருக்குள் அடங்கிவிட்டேன்.

சாதாரணமாக ஸாரி என்று சொல்லிவிட்டுப் போனவர் மறுநாள் என்னை விரும்புவதாகவும், அதனால்தான் எல்லை மீறியதாகவும் கூறினார். எனக்கு என்ன சொல்வதென்று தெரியவில்லை. அந்த நேரத்தில் அவருக்குத் திருமணமாகி கல்யாண வயதில் பிள்ளைகள் இருந்தார்கள்.

இதனை வெளியில் சொல்ல முடியாத சூழல் எனக்கிருந்தாலும், அவருடைய பேச்சு என்னைக் கரைய வைத்தது. திருமணம் செய்ய முடியாத நிலையிலும் அவர் தொடர்ந்து எனது வீட்டிற்கு வந்து சென்று கொண்டிருந்தார். அதற்குப் பின்புகூட நாங்கள் 6 அல்லது 7 முறை உறவு கொண்டிருப்போம் என்று நினைக்கிறேன். என் பையன் அந்த உறவால்தான் பிறந்தான். ஆனாலும் அதன் பின்பு அவருடனான தொடர்பு முற்றிலும் அறுந்து போகும் வரையிலும் அவருடைய முதல் குடும்பத்தினருடன் எனக்கு நல்ல உறவு இருந்தது.

இதன் பின் எனது வாழ்க்கையில் காதல் என்பதையே திரைப்படங்களில் மட்டுமே செய்து வந்தேன்.. என் மகனுக்காக நான் வாழ்ந்த காலக்கட்டத்தின் பின்பகுதியில் மேலும் ஒரு சோதனை வந்தது. என் மகனுடன் கல்லூரியில் ஒன்றாகப் படித்த ஒரு மாணவன் அடிக்கடி எங்கள் வீட்டிற்கு வருவான். ப்ரீயாகப் பேசுவான்.. பழகுவான். நானும் அப்படியே பழகினேன்.

திடீரென்று தனது துணிமணிகளுடன் எனது வீட்டிற்கு வந்தவன் என்னை காதலிப்பதாகவும், என்னைத் திருமணம் செய்து கொள்ள விரும்புவதாகவும் எனது காலைப் பிடித்துக் கொண்டு அழுதான். எனக்கு என்ன செய்வது என்றே தெரியவில்லை. நல்ல புத்திமதி சொல்லி அனுப்பப் பார்த்தேன். ஆனால் நான் முடியாது என்று சொன்னால் இப்பவே தற்கொலை செய்து கொள்வேன் என்று அழுது, அரற்றி பிடிவாதம் பிடித்தான்.

இரண்டு நாட்கள் வீட்டில் அவனைத் தங்க வைத்து எவ்வளவோ எடுத்துச் சொல்லியும் முடியாததால் அந்தப் பையனுக்காக நான் எனது முடிவை மாற்றிக் கொண்டு அவனைத் திருமணம் செய்ய முடிவெடுத்தேன். எனது வீட்டிலேயே பூஜையறையில் மாலை மாற்றிக் கொண்டு தம்பதிகளாக ஆனோம்.. இது மிகச் சரியாக பதினைந்து நாட்கள்தான்..

விஷயம் தெரிந்து அந்தப் பையனின் பெற்றோர் என் வீடு தேடி வந்து கதறி அழுதார்கள். நானும் என் நிலைமையை எடுத்துச் சொன்னேன். அவர்கள் பையனைக் காப்பாற்ற வேண்டியே இப்படியொரு முடிவை எடுக்க வேண்டிய கட்டாயமானதாகச் சொன்னேன்.

நல்லவேளை அந்தப் பையன் இந்தப் பதினைந்து நாட்களில் கொஞ்சம் தெளிவாகிவிட்டான்.. அவனது பெற்றோர்களைப் பார்த்ததும் கொஞ்சம் மனம் திருந்தி அவர்களுடனேயே போய்விட்டான்.. இதனால் எனக்கு எந்தக் குற்றவுணர்ச்சியும் இல்லை. ஒரு இளைஞனின் வாழ்க்கையையும், உயிரையும் காப்பாற்றினேன் என்கிற ஒரு திருப்தியே என் மனதில் இருந்தது..."

- இதுதான் நம்ம ஜெயந்தியம்மா கொடுத்திருந்த உண்மையான மனம் திறந்த பேட்டி.

பாகிஸ்தானில் இஸ்லாமிய சட்டமா..?

ஏதோ பாகிஸ்தானே மதவாத நாடு என்றும், இஸ்லாமிய சட்டம் என்கிற பெயரில் பெண்களை அடக்கி ஒடுக்கி ஆள்கிறார்கள் என்றெல்லாம் பில்டப் கொடுத்த சாமிகளே.. இந்த வீடியோவைப் பாருங்கள். 

தனது அலுவலக அறையிலேயே ஸ்டைலாக புகை விட்டுக் கொண்டு ஹாலிவுட் ஹீரோயின் மாதிரி ஷோ காட்டும் இந்த அம்மணியின் பெயர் ஷெர்ரி ரஹ்மான். பாகிஸ்தான் நாட்டின் தகவல் தொடர்புத் துறை அமைச்சராக இருந்தவர்.



ரொம்பவே முற்போக்கானவர். வீடியோவை பார்த்தாலே தெரியுதும்பீங்க. இப்போது அவர் பதவியில் இல்லை. தானாகவே ராஜினாமா செய்துவிட்டார். காரணம் இதுவல்ல..

சென்ற வருடம் பிப்ரவரி மாதம் பாகிஸ்தான் அரசு சில மீடியாக்கள் மீது கொண்டு வந்த கட்டுப்பாடுகளை எதிர்த்து போர்க்கொடி தூக்கியிருக்கிறார் இந்த ஷெர்ரி. ஜனாதிபதி ஆசிப் அலி சர்தாரியும், பிரதமர் யூசுப் கிலானியும் அவற்றில் உறுதியாக இருக்க.. "போங்கடா நீங்களும் உங்க ஜனநாயகமும்" அப்படீன்னு சொல்லிட்டு அப்பீட்டு ஆயிட்டாங்களாம் அம்மணி. பரவாயில்லை. அங்ககூட முற்போக்கு கொள்கையெல்லாம் வாழுதே.. சந்தோஷம்..

ONG Bak-2 சண்டைக் காட்சி

நானும் எத்தனையோ சண்டைக் காட்சிகளை திரைப்படங்களில் பார்த்திருக்கிறேன். ரசித்திருக்கிறேன். ஆனால் இந்தப் படத்தின் சண்டைக் காட்சிகளை ஸ்டார் மூவிஸ் சேனலில் பார்த்தபோது பிரமித்துப் போய்விட்டேன். அதிலும் அந்த கிளைமாக்ஸ் சண்டைக் காட்சி.. சான்ஸே இல்லை.. நிச்சயம் ஒரு வெறியர்களால்தான் இப்படியொரு காட்சியை படமாக்கியிருக்க முடியும்.. அற்புதம் என்றே சொல்லலாம்..

எப்படி இந்தப் படத்தை மிஸ் பண்ணினேன் என்று தெரியவில்லை. அவசரமாக டிவிடியை வாங்கிப் படத்தையும் பார்த்துவிட்டேன். அது பற்றிய விமர்சனத்தை தனிப் பதிவாகப் போடுகிறேன்.. ஆனாலும் சண்டைப் பிரியர்களுக்குப் பிடித்தமான இந்தச் சண்டைப் படத்தைக் காணத் தவறாதீர்கள்.

உங்களுக்காக அதில் முக்கியமான ஒரு சண்டைக் காட்சி இங்கே..

பிரகாஷ்ராஜின் திருமணம்

மிக நீண்ட நாட்களாக எதிர்பார்க்கப்பட்ட ஒரு திருமணம் இன்று மும்பையில் நடந்தேறியுள்ளது. லலிதகுமாரியுடனான காதல் முடிந்து போய்விட்டது அல்லது தீர்ந்து போய்விட்டது என்று சொல்லிவிட்டு பிரகாஷ்ராஜ் அடுத்தக் காதலைத் தேடிப் போய்விட்டார். பாவம்.. லலிதாகுமாரி.. இந்த வயதில், இனிமேல் அவர் வேறொரு காதலைத் தேடிப் போக முடியுமா..? அல்லது வந்தால்தான் ஏற்க முடியுமா..? குழந்தைகளுக்காக தன் வாழ்க்கையை இனி சன்னியாசினிபோல் வைத்துக் கொண்டு வாழ வேண்டியதுதான்.. இதுதான் முக்கால்வாசி இந்தியப் பெண்களின் நிலை.

ஆணுக்கொரு நீதி.. பெண்ணுக்கொரு நீதி.. பாதியிலேயே நீர்த்துப் போவதற்குப் பெயர் காதலா..? அல்லது எத்தனை காதல் வந்தாலும் அதனை அனுபவித்துப் பார்ப்பதுதான் வாழ்க்கையா..? தனி மனித உரிமைதான் முக்கியமெனில் எதற்காகக் காதலிக்க வேண்டும்..? கல்யாணம் செய்ய வேண்டும்? பிள்ளைகளைப் பெற்றெடுக்க வேண்டும்..? பிள்ளைகளைப் பெற்றெடுத்தால் அவர்களுக்காக தங்களது சுதந்திரத்தை, உரிமையை விட்டுக் கொடுத்தானே ஆக வேண்டும். அப்போது ஏன் தனி மனித சுதந்திரம் முக்கியம் என்கிறான் ஒரு ஆண்..? ம்ஹூம்.. இதில் இருப்பது ஆணாதிக்கத் திமிர் மட்டுமே என்பதுதான் எனது கருத்து..

களை கட்டும் கல்யாண டான்ஸ்

ஒரு டான்ஸ் நிகழ்ச்சியைத்தான் பார்த்துக்கிட்டிருந்தேன். திடீர்ன்னு இந்த வீடியோ வந்து ரொம்பவே சிரிக்கவும் வைச்சிருச்சு. ஆச்சரியப்படவும் வைச்சிருச்சு.

பிலிப்பைன்ஸ் நாடுன்னு நினைக்கிறேன். ஒரு கல்யாண விருந்து போல.. மாமி வயதில் இருக்கும் ஒரு பெண் எவ்வளவு அழகாக நிகழ்ச்சியை கொண்டாடுகிறார் பாருங்கள்.

வட கொரியா கால்பந்து வீரர்கள் இனி சுரங்கத் தொழிலாளிகள்..

ஏதோ கம்யூனிஸ ஆட்சி நடப்பதால் ஜனநாயகம் தழைத்தோங்குவதாகவும், மக்களெல்லாம் சந்தோஷச் சிரிப்போடு துள்ளல் நடையோடு தெருக்களில் நடனமாடி வருவதாகவும் தோழர்கள் சொல்லி வரும் வடகொரியாவில் நடந்திருக்கும் கொடுமையை நினைத்தால் கம்யூனிஸத்தின் பெயரால் இவர்கள் நடத்துவது சர்வாதிகாரம்தான் என்று அடித்துச் சொல்லிவிடலாம்போலத் தோன்றுகிறது.

சமீபத்தில் நடந்து முடிந்த உலகக் கோப்பை கால்பந்து போட்டியில் படு தோல்வியடைந்து நாடு திரும்பிய தனது நாட்டு அணியினரை தலைநகரின் முச்சந்தியில் மூன்று மணி நேரம் நிற்க வைத்து அவமானப்படுத்தியிருக்கிறது அந்நாட்டு அரசு.

போர்ச்சுக்கல் அணியுடன் 7-0 என்ற கோல் கணக்கிலும், பிரேசிலுடன் 2-1 என்ற கோல் கணக்கிலும், ஐவரிகோஸ்ட்டிடம் 3-0 என்ற கோல் கணக்கிலும் படு தோல்வியடைந்திருந்தது வடகொரிய அணி.

இதனை நாட்டிற்கு கிடைத்த அவமானமாக கருதியிருக்கும் அந்நாட்டு சர்வாதிகார கம்யூனிஸ அரசு, அணியின் கோச் ஜாங் ஹன்னை கட்சியில் இருந்தும், விளையாட்டு அமைப்பில் இருந்தும் வெளியேற்றியதோடு இல்லாமல், நாட்டின் வடகோடியில் இருக்கும் ஒரு ஊரில் வீடு கட்டும் பணிகளைச் செய்யும் கொத்தனாராக போஸ்ட்டிங் போட்டு டிரான்ஸ்பர் செய்திருக்கிறதாம். இவரை மட்டுமா..? அணி வீரர்கள் அனைவரையும் நிலக்கரி சுரங்கத் தொழிலாளர்களாக இடம் மாற்றி திருப்பியடித்துவிட்டதாம்..

தோல்விக்கு அவர்கள் என்ன செய்வார்கள்..? பாவம்.. அந்த நாடு இருந்த இருப்பிற்கு உலகக் கோப்பை போட்டியில் விளையாடத் தகுதி பெற்றதே பெரிய விஷயம். எந்த நாட்டுடனும் சுமூகமான உறவில்லாமல் வெளிநாடுகளுக்குச் சென்று போட்டிகளில் விளையாட விடாமல் செய்துவிட்டு, திடீரென்று உலகக் கோப்பைக்கு மட்டும் வெளிநாட்டுக்கு அனுப்பி விளையாட விட்டால் அவர்களால் எப்படி ஜெயிக்க முடியும்..? பிரேசிலுக்கு எதிராக ஒரு கோல் போட்டதே அவர்களைப் பொறுத்தவரையில் உலக சாதனை.

இவர்கள் மட்டுமா இப்படி..? சதாம் உசேன் ஆட்சிக் காலத்தில் அரபு சாம்பியன் கால்பந்து போட்டியில் ஈராக் அணி தோல்வியடைந்து நாடு திரும்பிய பின்பு, அந்த அணி வீரர்களுக்கும் இந்தத் தண்டனைதான் கிடைத்திருக்கிறது.

நாடு திரும்பிய மறுநாளே அனைத்து வீரர்களும் கைது செய்யப்பட்டு சிறையில் அடைக்கப்பட்டார்கள். கால்பந்து சைஸுக்கு பெரிய இரும்பாலான குண்டு தயார் செய்யப்பட்டு, ஒவ்வொரு வீரரும் ஒரு நாளைக்கு 50 முறை அந்தப் பந்தை உருட்டியபடியே மைதானத்தைச் சுற்றி வர வேண்டும் என்ற தண்டனைக்குள்ளாக்கப்பட்டார்கள்.

இதனையும் செவ்வனே செய்து முடித்த பின்பு அத்தனை வீரர்களின் கால்களும், இரும்புக் கம்பியால் தாக்கப்பட்டு முறிக்கப்பட்டது. அணியின் கேப்டன் மீது மட்டும் கரிசனம் காட்டிய சதாம் உசேனின் மகன்களில் ஒருவர், கேப்டனிடம் கொஞ்சம் பணத்தைக் கொடுத்து ஜோர்டானுக்குச் சென்று பிழைத்துக் கொள்ளும்படி சொல்லி அனுப்பி வைத்திருக்கிறார்.

அந்த வீரர் ஜோர்டானில் இருந்து சிகிச்சைக்காக லண்டனுக்கு பறந்து வந்து உலக மனித உரிமை அமைப்பிடம் இது பற்றி புகார் செய்த பின்புதான் இந்த விஷயமே வெளியே வந்தது..

சர்வாதிகாரிகள் எந்த நாட்டில் இருந்தாலும் அட்டூழியத்தை ஒன்று போலத்தான் செய்கிறார்கள். இவனுக தலைல இடி விழ..!!!

ஹியரிங் எய்டு கிளப்

எங்கேயாவது வெளியிடங்களில் என்னை மாதிரியே காது கேட்கும் கருவியை மாட்டியிருக்கும் இளையவர்களைக் கண்டால் ஏதோ நமது தூரத்து உறவினர் மாதிரி தன்னிச்சையாக எனது முகம் புன்முறுவலைக் காட்டிவிடுகிறது.. தவிர்க்க முடியவில்லை. ச்சே.. நம்மளை மாதிரியே இன்னும் எத்தனை பேரை இந்த முருகன் இப்படியாக்கி வைச்சிருக்கான்னு நினைச்சு அந்த நேரத்துல வருத்தமும் வரும்.

முதியோர்கள் காதில் மிஷின் வைத்திருப்பதைப் பார்த்தால் சரி.. “வயதாகிவிட்டது.. காது பழுதாகியிருக்கும். வச்சுட்டாங்க.. வேறென்ன செய்யறது.. முருகன் கொடுத்தது அவ்ளோதான்..” என்ற சமாதான எண்ணமும் மனதில் உண்டாகிறது..

இப்போது எனக்கு மிகவும் பிடித்தமான இரண்டு பேர் இந்த ஹியரிங் எய்டு மாட்டியவர்கள் கிளப்பில் சேர்ந்திருப்பது எனக்கு பெரிய வருத்தத்தைத் தந்தாலும், நான் அவர்களுடனான ஒரு ஒற்றுமையில் இருக்கிறேனே என்ற ஒரு சிறு சந்தோஷமும் லேசாக வந்திருக்கிறது.

ஒருவர், இந்திய அரசியலையும், அரசியல்வியாதிகளையும், அவர்தம் சாதனைகளையும், சோதனைகளையும் எனது நினைவு தெரிந்த நாளிலேயே எனக்குக் கற்றுக் கொடுத்த அரசியல் ஆசான் திரு.சோ.ராமசாமி.

இன்னொருவர், சினிமாவுலகத்திற்குள் கால் வைக்க வேண்டும் என்கிற ஆவலையும், வெறியையும் எனக்குள் ஏற்படுத்திய எனதருமை திரையுலகத்துறை ஆசான் இயக்குநர் சிகரம் கே.பாலசந்தர்.

பாவம்.. இவருக்குமே வயது 75 ஆகிவிட்டது என்பதால் வருத்தத்துடன் இருவரையும் வரவேற்கிறேன்.. வெல்கம் மை டியர் சீனியர்ஸ்.

இன்னும் ஒரு முக்கியப் பிரமுகருக்கும் இந்தக் கேளாமை நோய் உண்டு. ஆனால் அதனை வெளியில் சொல்லாமல் இருந்து வருகிறார்.  80 வயதான இந்திய வெளியுறவுத் துறை அமைச்சர் எஸ்.எம்.கிருஷ்ணாதான் அவர்.

சமீபத்தில் பாகிஸ்தான் வெளியுறவுத் துறை அமைச்சருடனான செயலாளர்கள் தொடர்பான முரண்பாட்டில் எஸ்.எம்.கிருஷ்ணா உடனுக்குடன் பதில் சொல்ல முடியாமல் போனதே இதனால்தானாம்.. ஆனால் இதனை வெளியில் சொல்லாமல் சமாளித்து வருகிறார். இவருக்கு எப்படி புத்தி சொல்வது என்று தெரியாமல் முழிக்கிறார்கள் வெளியுறவுத் துறைச் செயலாளர்கள்.. பூனைக்கு யார் மணி கட்டுவது..?

மீண்டும் அடுத்த வாரம் சந்திப்போம் தோழர்களே..!