டாஸ்மாக்கும், குடிகாரனும், பின்னே நானும்..!

09-06-09

என் இனிய வலைத்தமிழ் மக்களே..!




அவனை
அந்த நிலையில்
நான்
பார்த்திருக்கவே கூடாது..!

வெயிலில்
வாடி வதங்கி
டாஸ்மாக் கடையின்
குப்பைத் தொட்டி
இலை போல்
இருந்தான்
அந்தக் குடிமகன்..!

உச்சி வெயில்
தலையைப்
பொளந்தாலும்
உள்ளுக்குள் ஏற்றிய
டாஸ்மாக்கால்
நிற்கக்கூட
முடியாமல்
நின்றிருந்தான்..!!

வா
என்றும் சொல்லவில்லை..!
போ
என்றும் சொல்லவில்லை..!
ஆனால்
என்னை மீறி
உள்ளே வந்தான்..!

ஏதேதோ உளறினான்..!
உள்ளே போன
சரக்கு
அவனை முழுதாக
பேச விடாமல் செய்தது..!

இயக்குநர் சிங்கங்களிடம்
தப்பிதம் கண்டுபிடித்தே
பேர் வாங்கிய
இவனுக்கு
என் இருப்பிடம்
எப்படித் தெரிந்தது
என்று தெரியவில்லை..!

வந்தவனுக்கு
படுப்பதற்கு
இடம் தேவை என்பது
எனக்கு
இப்போது புரிந்தது..!!

இத்தனை
லட்சம் பேர்
இருக்கின்ற சென்னையில்
ஒரு குடிமகனுக்கு
வசீகர சிரிப்புடன்
"வாங்க" என்று
வீட்டுக்குள் அழைக்கும்
மனிதர்கள் இல்லாததுதான்
பெரும்குறை..!

செய்த வேலையை
விட்டுவிட்டு
அவனைப் பற்றிய
ஆராய்ச்சியில்
ஓடியது
என் மனம்..!

இவனுக்கு
என்ன கவலையோ..?
என்ன சோதனையோ..?

இவன் ஒரு வேளை
முருகனை
வேண்டாதவனோ..?
வேண்டியிருக்கலாம்.
ஒருவேளை
அவன் சொல்லித்தான்
இந்த அமுதத்தை
அருந்தியிருப்பானோ
என்றெல்லாம்
எனது மனம்
முழுக்க, முழுக்க
குடிமகனது
மனமாக
மாறிவிட்டது..!

நிமிடத்திற்கு
ஐந்து சுற்றே சுற்றும்
ஓட்டை பேனின்
காற்று போதாமல்
தனது
சட்டைப் பட்டன்களை
கிழித்துக் கொண்டு
தனது மார்பைக் காட்டி
காற்று வாங்கி
வாய் திறந்து
மூச்சு விட்டு
மல்லாக்க படுத்திருக்கும்
வருங்கால
இயக்குநர் சிங்கம் ஒன்றை
நான் சோகத்துடன்
பார்த்தபடியிருந்தேன்..!

அணிந்திருந்த பேண்ட்டில்
பட்டிருந்த
அழுக்குகளும், மண்களும்
எங்கோ புரண்டு, எழுந்து
வந்திருக்கும்
அவனது வீரத்தைக்
காட்டியது..!

கடவாய் ஓரம்
ஒட்டியிருந்த மிக்சர்
டாஸ்மாக் கடையை
விளம்பரப்படுத்தியது..!

இப்படியே
தவழ்ந்து வந்திருந்தால்
தெருவில் எத்தனை பேர்
பார்த்திருப்பார்களோ..?

நாளை
நான்
வெளிசெல்லும்போது
என் மீதான
அவர்களது
பார்வைக்கு
எனது பதில் என்ன..?

மனம் குழம்பியது..!
ஒரு குடிமகனுக்கு
இடம் கொடுப்பது
தவறா..?
அல்லது
இந்தக் குடிமகனுக்கு
வீடு திறக்காத
ஜனத்திரள்களின் தவறா..?

ஒரே நேரத்தில்
அனைத்து வகை
சரக்குகளையும்
ஒன்றாய் அடித்ததுபோல்
என் மனம் தள்ளாடியது..!

என்றைக்கும்
என் வீடு
குடிமகன்களுக்காக
திறந்ததில்லையே..!
இன்றைக்கு
இவனுக்கு
என்ன சிறப்பு..?

வந்தான்..
உளறினான்..
படுத்தான்..
இதோ
நிம்மதியான உறக்கத்தில்
ஒரு குடிமகன்..!

எனது
இருந்த வேலையும்
நிறுத்தப்பட்டது.
கை ஓட
தயாராக இருந்தாலும்
மனம் ஓடவில்லை..!
அப்படியென்ன
இவனுக்குக் கவலை..?

குடித்தால்
கவலை போய்விடுமா..?
ஆழ்ந்த தூக்கத்திற்கு
டாஸ்மாக் கடை
தண்ணிதான் மருந்தா..?
எந்த மருத்துவன்
எழுதிக் கொடுத்தான்
இந்த
மருத்துவக் குறிப்பை..?

எழுந்தவுடன்
என்ன செய்வானோ..?
என்ன கேட்பானோ..?
என்று
கிறுக்கு மனம்
குறுகுறுத்தது..!

ராத்திரி
கட்டிங்கிற்கு
பணம் கேட்டால்
"இல்லை' என்பதற்கு
என்னென்ன காரணங்கள்
சொல்லலாம்.."
என் மனம்
வசனம்
எழுதியது..!

டேபிளில்
கிடந்த
சில
ரூபாய் நோட்டுக்களுடன்
சில்லரைக் காசுகளையும்
அவசரமாக அள்ளி
டிராயரில் போட்டு
சாவியைத் திருப்பி
லாக் செய்தவுடன்தான்
மனம்
ஓரணியில் நின்றது..!

மாலைவரையில்
அவனுக்கும்
எனக்குமான
பேசாத போராட்டத்தில்
அவனே ஜெயித்தான்..!

என்னால்
அவனை
நித்திரையில் இருந்து
எழுப்ப முடியவில்லை..!
டாஸ்மாக்கின் ஆதிக்கம்
தயிர் சாதத்தை
வீழ்த்தியது..!

எழுந்தவன்
அதுவரையில்
தோன்றாத சிரிப்புடன்
என்னிடம் பேசினான்..!

"ஏவி.எம். ஸ்டூடியோ
புதிய
பிள்ளையார் மேல்
ஆணையாக
நான் கதவைத்
திறக்க மாட்டேன்.."
என்று
எனது திரையுலக
நண்பர்களின் சவாலை
தான் இன்றைக்கு
முறியடித்ததாக
சொல்லிச் சிரித்தபோது
எனக்கே
இப்போது
டாஸ்மாக் கடைக்குப்
போக வேண்டும்
போல் இருந்தது..!

ஏதேதோ
சொன்னான்..!
பேசினான்..!

"படம்,
தயாரிப்பாளர்
எதுவும்
செட்டாகவில்லை"
என்று வருந்தினான்..!

கதை என்றால்
தயாரிப்பு,
தயாரிப்பு
என்றால் கதை..
என்று
ஒருவர் மாற்றி ஒருவர்
காலை வாரும்
சினிமாவுலகின்
பரமபதப் பலகையில்
தான்
பல முறை
பாம்புக் கடி
பட்ட கதையை
உருக்கினான்..

கடைசியாக
சந்தித்த
திருச்சி பருப்பு வியாபாரி
படமெடுக்கும் முன்னர்
“அந்த
வெல்லமண்டி மூக்கழகியை
அழைத்து வா..
பின்பு
படம் பண்ணுவோம்”
என்று கேட்டதைச்
சொல்லி சிரித்தான்..

“அவன்
தொந்தியைப் பார்க்கணுமே..!
படுத்தா
அவனைத்
தாண்டி இருக்குறது
யாருன்னே தெரியாது.
அவனுக்கு
அந்த 'ரஸகுல்லா'
வேணுமாம்..”

சொல்லிவிட்டு வீடே
அதிரும்படி சிரித்தான்..!

எனக்கு
இப்போது அந்த
நடிகையைவிட,
இவன்
எப்போது கிளம்புவான்
என்பதே பெரும்பாடாக
இருந்தது..

"அழுக்காக இருக்கிறேன்"
என்று சொல்லி
குளித்தான்..!

திரும்பவும்
உடை மாற்றும்போது
அவனது பர்ஸ்
தலைகீழாகக் கவிழ
அதிலிருந்த
கத்தையான
காந்தி தாத்தா
நோட்டுக்கள்
என்னைப் பார்த்து
பல்லைக் காட்டி
சிரித்தன..!

"என்ன பார்க்குற..?
அப்பன் சொத்தைப்
பிரிச்சுக் கொடுத்து
தலை முழுகிட்டான்..
இருக்கு..
இருக்குறவரைக்கும்
ஓடும்
இந்தக் கட்டை..!"

"இதுவரைக்கும்
பத்து பைசா
கடன் இல்லை..!
தெரியுமா உனக்கு..?"

"எவன்கிட்டேயும்
கைமாத்தா
அஞ்சு காசு
வாங்கினதா
என் சரித்திரத்துல
இல்லை..
தெரியுமா உனக்கு..?"

அவன் விட்ட
அஸ்திரத்தில்
நான்
அடிக்காமலேயே அடித்த
டாஸ்மாக் சரக்கு
சர்ரென்று
இறங்கியது..

வாசல்புறத்தில்
என்னுடைய
செருப்புக்களே
ஐந்து இருந்தன..!

எதை வைத்து
என்னை
.......................................................
என்பதில்
எனக்கே
இப்போது குழப்பம்..!